Problemy związane z próbami objaśniania fenomenu wolności na gruncie koncepcji bytu (w
sposób metafizyczny)
Klasyczne typy objaśnień:
1. Typ epikurejski - koncepcja parenklizy (uwalnianie atomów)
• Koncepcja ta rozpolawia rzeczywistość na dwie odmienne sfery determinacji i indeterminacji, nie mówiąc nic o genezie podziału i charakterze powiązań.
• Nie wiadomo w jaki sposób wyjście atomów poza determinację może objaśniać wolność jednostki ludzkiej. Właściwie mamy tu nadal do czynienia z pewnym sposobem „determinacji”, gdyż wyjście atomu poza sferę determinacji ma powodować wejście atomu w sferę wolności. Co prawda brak jest reguł w myśleniu jest zdolnością poszczególnych atomów pewnego typu, zatem wolność rodzi się w tej samej sferze rzeczywistości co świadomość.
• Nie wiadomo natomiast, skąd bierze się wówczas jedność świadomości.
2. Typ stoicki - koncepcja wolności jako uświadomionej konieczności.
• Koncepcja wolności jako uświadomionej konieczności wymaga założenia esencjalnej tożsamości rozumu jednostki oraz kosmicznego rozumu rządzącego światem.
• Wymaga to pełnej jedności, czyli monizmu rzeczywistości.
• Tylko wtedy podporządkowanie się jednostki jest czymś koniecznym i nie jest uleganiem czemuś innemu i odrębnemu. Wówczas nie wiadomo jednak co tę jednostkę wyodrębnia. Wolna jest ona tylko wtedy, gdy nie jest jednostką. Wątpliwa jest jednostkowość i wolność jednostkowa.
Próby ugruntowania metafizycznego (opartego na klasycznej koncepcji bytu), zdają się
prowadzić do antynomii determinizmu (i wolności w sensie indeterministycznym) i poznania.
Albo mamy determinizm i w świecie panuje porządek i możemy zatem świat poznać (wyjaśnić),
nie ma jednak wolności. Jeśli panuje indeterminizm, to być może możliwa jest wolność i świat
jednak przestaje być uporządkowany, wyjaśniony i w tym sensie poznawalny.
Późniejsze stanowiska:
• Hume (XVIII) - spór determinizmu z indeterminizmem jest nierozstrzygalny, zatem należy od niego uniezależnić problem wolności i uznać, że jesteśmy wolni wtedy, gdy możemy działać stosownie do decyzji własnej woli nie rozstrzygając tego, czy wola nasza sama w sobie jest wolna, czy też nie.
• Kant (XVII1-XLX) - nie jesteśmy w stanie dowieść, jak możliwa jest nasza wolność i czy jesteśmy wolni, gdyż tylko wtedy możemy wystąpić jako podmiot moralny. Wolność jest postulatem rozumu praktycznego.
Błędne koło u atomistów: Rzeczy widzimy dzięki temu, iż emitują one ze swej powierzchni miniaturowe kopie siebie - malutkie układy atomów będące ich miniaturową podobizną (Empedokles), czyli o rzeczach informuje nas ruch atomów - przemieszczanie się tych kopii w przestrzeni, co jednak informuje nas o ruchu atomów. Skąd o nich wiemy? - Ze zmienności i przemieszczania się rzeczy.