99420

■    Klasyczny zestaw kompetencji państwa federalnego: sądownictwo, armia, policja federalna, ochrona społeczna, ważne prawa w dziedzinach ochrony społecznej, długu publicznego, polityki monetarnej i gospodarczej, energii nuklearnej, przedsiębiorstw państwowych, federalnych instytucji kulturalnych i naukowych oraz zobowiązań międzynarodowych Ogólnie zajmuje się wszystkim tym, co nie jest w gestii Wspólnot i Regionów, może robić wyjątki i ograniczenia w uprawnieniach Wspólnot i Regionów.

■    Rząd składa się z 15 ministerstw, przy czym w rządzie zasiada równa ilość ministrów francusko- i niderlandzkojęzycznych (wyjątkiem może być tylko premier)

■    Parlament jest dwuizbowy, składa się z Izby Deputowanych i Senatu, Deputowanych jest obecnie 150 i pochodzą oni z wyborów powszechnych, spośród 71 senatorów 40 (w tym 25 francuskojęzycznych i 15 niderlandzkojęzycznych) pochodzi z wyborów, 21 jest mianowanych przez Wspólnoty (10 Francuska, 10 Flamandzka, 1 Niemieckojęzyczna) zaś 10 (6 niderlandzkojęzycznych.-4 francuskojęzycznych) jest dokooptowanych. Ponadto w Senacie zasiadają niektórzy członkowie rodziny królewskiej. W systemie tym widać wyraźny podział według języków.

Konflikty i problemy

0 Wokół języka i kultury powstaje podstawowa odmienność. Na jej gruncie narastało zróżnicowanie i podział. Flamandowie to oddzielny naród, Walonów możemy określić jako narodowość. Do dziś w Belgii obowiązuje Konstytucja z 1831 r, jednak była ona wielokrotnie zmieniana. Początkowo językiem oficjalnym Belgii uczyniono francuski, choć większość ludności mówiła po niderlandzki!. Pojawiające się w połowie XIX w postulaty dwujęzyczności w szkole i urzędach) były przez rząd traktowane jako zagrożenie jedności.. Takie nastawienie władz centralnych determinowało Flamandów do walki o własne prawa, w związku z czym założyli w 1861 r Związek Flamandzki, któiy miał walczyć o odrodzenie ich języka. Od 1873 zaczęto wprowadzać kolejne ustawy językowe, które stopniowo prowadziły do coraz większego prawnego równouprawnienia języka francuskiego i flamandzkiego, do początków XX wieku nie były jednak realizowane w praktyce. Od lat 20stych XX w nastąpił kolejny etap przyjmowania ustaw językowych, które doprowadziły do ustanowienia jednojęzyczności Flandrii i Walonii i dwujęzyczności Brukseli. Były to podziały językowe nie polityczne. Dopiero w latach 50. nastąpił podział polityczny oparty o język

0 Brak tożsamości narodowej - obecny premier Belgii Yves Leterme

powiedział kiedyś, że jedynymi wspólnymi rzeczami wszystkich Belgów jest król, reprezentacja piłkarska i piwo. Waloni i Flamandowie różnią się językiem, kulturą (germańska i romańska) i mentalnością (północ i południe)

0 Różnice ekonomiczne - W Walonii gospodarka oparta była na przestarzałej technologii, była oparta na przemyśle górniczym i hutniczych i w latach 50.-60. XX w popadła w kiyzys. Flandria - bliskość morza, tańsza siła robocza, wyższa wydajność pracy. Obecnie bezrobocie w Walonii regionach sięga 13% i rośnie, gdy na północy wynosi trochę ponad 5%. W skutek dużych różnic gospodarczych, to Walonia musi otrzymywać więcej subsydiów od rządu federalnego, natomiast to Flandria wpłaca więcej podatków przez co de