Wielka Brytania uznała Centralny Rząd Ludowy, jednak interpretowała formułę traktatu z San Francisco jako zrzeczenie się przez Japonie, Tajwanu na rzecz sygnatariuszy tego dokumentu, a Chin wśród nich nie było. Dlatego Tajwan stał się kondominium tych państw.
Stany Zjednoczone przed wojną koreańską traktowały Tajwan jako część terytorium Chin. Natomiast później by ułatwić uzasadnienie wprowadzenia Siódmej Floty Amerykańskiej na wody Cieśniny Tajwańskiej zbliżyły swoje stanowisko do brytyjskiego.
Jedynie rząd ZSRR posiadał klarowne zdanie w tej sprawie. Uważał on, że Tajwan przynależy do terytorium Chin, a sprawa ta została definitywnie rozwiązana w aktacli dotyczących zakończenia wojny na Dalekim Wschodzie.
Pogląd ten był zgodny z poglądem obu rządów chińskich, które głosiły zarówno wtedy jak i obecnie, iż Tajwan jest integralną częścią Chin. Za podstawę prawno-międzynarodową tego stanu rzeczy można wskazać deklarację kairską. Według niej Japonia traktatem z 1895 roku „ukradła” Clii nom Tajwan, więc traktat ten musiał być sprzeczny z ówczesnym prawem międzynarodowym i terytorium to pozostało częścią Cliin pod okupacją Japonii. Druga koncepcja mówi o tym, iż Chiny uzyskały suwerenność nad Tajwanem w wyniku bezwarunkowej kapitulacji Japonii i akceptacji władzy cliińskiej na tym terytorium przez społeczeństwo międzynarodowe. Traktat pokojowy z San Francisco, miał w tym wypadku jedynie cłiarakter deklaratoryjny. Po za tym raczej nie można mieć wątpliwości na rzecz jakiego państwa Japonia zrzekła się w nim prawa do Tajwanu.
SPRAWA REPREZENTACJI CHIN W ONZ:
Chiny były stroną deklaracji Narodów Zjednoczonych z 1 I 1941 roku oraz uczestniczyły w pracach przygotowawczych poprzedzających utworzenie ONZ, stając się przy tym jej pierwotnym członkiem. Karta NZ dwukrotnie wymienia to państwo pod nazwą „Republiki Cliińskiej”, stało się ono jednym z pięciu stałych członków Rady Bezpieczeństwa. W 1949 w Chinach kontynentalnych wygrała rewolucja ludowa, jednak kraj ten w ONZ reprezentował do 1971 roku rząd tajwański. Wtedy Zgromadzenie ogólne uchwaliło rezolucję przywracającą CłiRL jej prawa i uznającą przedstawicieli jej rządu jako jedynych przedstawicieli Chin w ONZ. Rozstrzygnięcie to oparte było na założeniu, iż istnieje jedno państwo cliińskie, będące nieprzerwanie od 1945 roku członkiem pierwotnym tej organizacji. Wynika stąd, iż wcześniej prawo międzynarodowe nie było przestrzegane, czyniąc reprezentantem Cliin rząd tajwański.