losowe, karty, loteria)
3) Mimicry - te gry i zabawy polegają na naśladownictwie i udawaniu (np. teatr, cykr, kultura
masowa, zabawy dziecięce)
4) Ilinx - tutaj zaliczano rozrywki, które mają na celu osiągnięcie stanu oszołomienia, ekstazy,
utraty samokontroli (np. muzyka, alkohol, taniec).
1.2.2 Gry w teorii matematycznej
0
Ściśle naukowe podejście do gry zaowocowało matematyczną teorię gier węgierskiego
Morgensterna
von
Neumanna, zastosowaną wkrótce
do
ekonomii
(von
Neumann
M
Morgenstern O.: Theory of Games andEconomic Behaviour. Princeton 1963).
Według tej teorii grę utożsamiano z sytuacją konfliktową,, w której dwie lub więcej stron
próbuj
osiągnąć przeciwstawne cele. Głównym ich celem jest zwycięstwo (wygrana)
Na
podstawie tego kryterium gry dzieli się na zamknięte (nie ma ani zwycięzców ani pokonanych suma wygranych po obu stronach jest równa zeru) i otwarte (te nie odznaczają się powyższą cechą)
Gry można podzielić także według tego, ile informacji jest do dyspozycji graczom. Te informacje służą do wykonywania poszczególnych posunięć. Matematyczna teoria gier bowiem pojmuje grę jako ciąg następujących po sobie posunięć (ruchów), polegających na dokonywaniu wyboru pomiędzy wszystkimi możliwymi wariantami. Tzw. gry o kompletnej informacji odznaczają się tym, że przeciwnicy w każdym momencie gry znają rezultaty wszystkich poprzednich ruchów. Do tej grupy można zaliczyć grę w szachy, natomiast nie pasuje tutaj np. gra w brydża, ponieważ gracze nie znają karty otrzymane przeciwnikami.
Podstawowym pojęciem w matematycznej teorii gier jest kategoria strategii. Ta kategoria określa zbiór reguł korygujących poszczególne ruchy uprawiane przez graczy. Przebieg gry uchwycony jest w tzw. macierzy wypłat lub drzewku decyzji, a celem takiego zabiegu jest
przewidywanie optymalnej strategii dla poszczególnych faz gry, przez co rozumie się najlepszy możliwy ruch na danym etapie rozwoju gry. 27 Celem teorii gier jest znalezienie tzw. strategii optymalnej dla każdego z graczy - taka strategia powinna prowadzić lub do maksymalnej średniej wygranej lub minimalnej średniej przegranej. Zbiór strategii optymalnych tworzy rozwiązanie gry
Teoria matematyczna sprawdza się w przypadku gier stosunkowo prostych, ale zawodzi
27 Chrzan o wska-Kl uczę wslca E.: „Giy językowe “ w teoriach naukowych In: Gry w języku, literaturze i kulturze
Energeia, Warszawa 1997, str. 8-16.
12