zamyśl3110 powiedzieć, to znaczy od tzw. znaczenia wyrażonego k intencji
Grice wprowadził dwa pojęcia, które służą do pokazania dodatkowego sensu (sensu, który istnieje poza podstawowym sensem słów). Jest to tzw. implikatura umowna i implikatura
konwersacyjna. Jeżeli chodzi o implikaturę umowną, to zawsze jest przekazywana ta sama implikatura bez względu na kontekst. Natomiast implikatura konwersacyjna zmienia się według kontekstu. Implikatury umowne nie są zbyt liczne, Levinson56 wymienia cztery: ale, nawet, dlatego, jednak
Teoria Grice'a zakłada, że komunikacja polega na obustronnej współpracy partnerów
rozmowy
nadawcy i odbiorcy. Żeby osiągnąć sukces komunikacyjny, to trzeba kierować się
zasadą kooperacji oraz maksymami konwersacyjnymi. Zasada kooperacji polega na współpracy
uczestników rozmowy, na ich realizacji ogólnego celu rozmowy. Grice opisuje
zasadę
następująco:
55
U czyń swój wkład do konwersacji taki, jaki jest wymagany na danym etapie, na
którym się znajduje, poprzez akceptację celu lub kierunku wymiany werbalnej, w którą jesteś
zaangażowany
(O /
Zasada kooperacji wspierana jest następującymi maksymami konwersacyjnymi:
maksyma jakości: Staraj się czynić swój udział takim, aby był zgodny z prawdą: 1) nie mów tego,
o czym sądzisz, że jest fałszywe; 2) nie mów tego, dla czego nie masz należytego uzasadnienia. -maksyma ilości: 1) Uczyń swój udział tak informatywnym, jak to jest wymagane z punktu widzenia
aktualnych celów wymiany
Nie czyń swego udziału bardziej informatywnym niż to jest
wymagane
maksyma odniesienia: Mów na temat, maksyma sposobu: Mów zrozumiale: 1) unikaj niejasności wyrażania; 2) unikaj wieloznaczności,
3) mów zwięźle (unikaj niepotrzebnej rozwlekłości); 4) mów w sposób uporządkowany
Grice przypuszcza, że efektywna konwersacja przebiega jak przy stosowaniu maksym, tak zarówno przy ich łamaniu. Złamanie jednej lub więcej maksym powoduje według teorii Grice'a nastąpienie tzw. implikatury konwersacyjnej.
Ta jest wynikiem procesu wnioskowania, który rozpoczyna się wtedy, kiedy odbiorca uświadomi sobie, iż jego partner rozmowy łamie niektóre zasady zwięzłej komunikacji, ewentualnie iż dochodzi do sprzeczności między tym, co od nadawcy oczekiwano i tym, co faktycznie mówiono58. Innymi słowy implikatura konwersacyjna odpowiada temu, co jest w konwersacji powiedzano w sposób niejawny, ukryty. W wypowiedzi według Grice'a dużą część
56 Levinson S. C: Pragmatics. Cambridge University Press, Cambridge 1983.
57 Kępa-F igura D.: Giy językowe w komunikacji radiowej w: Przemoc w języku mediów? Analiza se manty c pragmatyczna audycji radiowych Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskej, Lublin 2004, str. 98-102
58 Hirschova M.: Pragmatika v ćeśtine. Univerzita Palackeho v Olomouci, Olomouc 2006.
24