• wypadkowy wykres parć oblicza się jako różnicę zredukowanych odporów (podzielonych przez 1,6-2,0 w zależności od wymaganego bezpieczeństwa) i parć czynnych działających na płytę
• wyznacza się położenie punktu przyłożenia wypadkowej parć i zredukowanych odporów działających na płytę
• przez ten punkt prowadzi się ściąg (wynika z tego w ogólnym przypadku nachylenie a ściągu w stosunku do poziomu
• zdolność kotwiąca płyty (iloczyn wypadkowej parć i odporów liczonych na 1 m szerokości płyty) musi być nie mniejsza niż Ra
AU. N«aUUaCOUćld. i’ 0*Juóviii JA.iO.dju OOYlAfJ