„konserwatywny”. Wysoka wartość tego wskaźnika ogranicza w pewnym stopniu zyskowność majątku obrotowego, gdyż część dostępnego kapitału finansuje płynne środki przynoszące minimalny dochód. Niski poziom wskaźnika płynności zobowiązań oznacza „agresywny” charakter strategii finansowania tego majątku.
Wskaźnik poziomu zobowiązań bieżących ma postać:
zobowiązania bieżące aktywa ogółem
Im wyższa jest wartość tego wskaźnika, tym bardziej „agresywny” charakter ma strategia finansowania majątku obrotowego. Im jest on niższy, tym bardziej „konserwatywna” jest strategia.
Zarządzanie majątkiem obrotowym
Zarządzanie majątkiem obrotowym obejmuje decyzje wpływające na jego wielkość i strukturę. Istotne znaczenie ma przy tym określenie i kształtowanie długości cyklu, w jakim aktywa obrotowe przekształcane są z formy materialnej i prawnej w postać gotówkową. Sposób zarządzania majątkiem obrotowym powinien uwzględniać różne właściwości jego elementów, a przede wszystkim stopień jego płynności. W szczególności jest on zróżnicowany w stosunku do zasobów gotówki, należności i zapasów.
Zarządzanie gotówką powinno mieć przede wszystkim na uwadze maksymalizowanie środków pieniężnych wyznaczających możliwości nabywcze przedsiębiorstwa, które powinny zaspokajać optymalne, a nie minimalne potrzeby.
Bieżące zarządzanie zasobami gotówkowymi powinno zmierzać do:
- przyspieszenia dyspozycyjności wpływów gotówkowych przez skracanie czasu ich obiegu,
- regulowania zobowiązań w terminie, ale bez wyprzedzenia w stosunku do końcowej daty ich płatności,
- lokowania przejściowych nadwyżek środków pieniężnych w sposób zapewniający odpowiednie korzyści,
- pozyskiwania najtańszych źródeł finansowania przejściowych niedoborów gotówki. Zarządzanie należnościami powinno sprowadzać się przede wszystkim do:
- ustalania warunków udzielania kredytów handlowych (kupieckich) w stosunku do odbiorców,
- stosowania właściwej polityki inkasa należności i kontroli jego prawidłowego przebiegu. Przyśpieszenie spływu należności najczęściej wpływa na ograniczenie wykorzystania
obcych kapitałów.
Formami przyśpieszenia mogą być:
- udzielanie kredytu odbiorcom w formie wekslowej,
- uzyskanie kredytu bankowego pod zastaw należności,
- cesja należności,
- odsprzedaż należności.
Zarządzanie zapasami powinno sprowadzać się do sterowania nimi względem określonego wzorca, w praktyce niezbędne jest określenie:
- bieżącego stanu zapasów,
- normatywy zapasów,
- odchyleń (analiza przyczyn),
- działań modyfikujących odchylenia.
Sterowanie zapasami odbywa się na dwóch poziomach:
- w zakresie zapasów,
- w ujęciu asortymentowym.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"
14