odegrały czynniki zewnętrzne, które zdefiniował jako globalną nadwyżkę oszczędności. Hipoteza ta mówi, że znaczące nadwyżki oszczędności nad inwestycjami w krajach azjatyckich w połączeniu ze strukturalnie wysokimi oszczędnościami w Niemczech i Japonii spowodowały globalną nadwyżkę oszczędności. Ta nadwyżka oszczędności przyczyniła się do wzrostu cen na giełdach w Stanach Zjednoczonych, a następnie do wzrostu cen nieruchomości, co z kolei spowodowało obniżenie się oszczędności amerykańskich gospodarstw domowych.
Z hipotezami Bretton Woods 2 i globalnej nadwyżki oszczędności polemizuje Międzynarodowy Fundusz Walutowy, który twierdzi, że źródłem nadwyżek na rachunkach bieżących są zbyt niskie inwestycje w krajach Azji - za wyjątkiem Chin. Należy zatem mówić raczej o globalnej suszy inwestycyjnej31, gdyż w okresie pięciu lat po kryzysie azjatyckim 1997-1998 poziom inwestycji był o około 7 punktów procentowych niższy niż w okresie pięciu lat poprzedzających ten kryzys. W związku z tym właściwą rekomendacją dla tych krajów nie jest ograniczanie stopy oszczędności tylko poprawa klimatu inwestycyjnego.
Istnieje wiele innych teorii wyjaśniających powstawanie globalnych nierównowag. Niektóre z nich jako główną przyczynę globalnych nierównowag wskazują niskie oszczędności gospodarstw domowych i sektora publicznego w Stanach Zjednoczonych32, czyli fakt, iż amerykanie wydają więcej niż zarabiają i że deficyt budżetowy ze znacznej nadwyżki w 2000 roku przekształcił się w deficyt szacowany w 2004 roku na 4,7% PKB. Inne hipotezy sugerują, że czynnikiem wywołującym globalne nierównowagi jest zmiana polityki gospodarczej w Azji po kryzysach lat 1997-1998, kiedy w wielu krajach podjęto decyzję o budowie potężnych rezerw walutowych w celu zabezpieczenia się przed podobnymi zmianami nastrojów na rynkach finansowych w przyszłości33. Ekonomiści dowodzą także, że czynnikiem wywołującym globalne nierównowagi jest większa, w porównaniu do innych regionów, atrakcyjność inwestycyjna Stanów Zjednoczonych, mierzona między innymi wyższym tempem potencjalnego wzrostu gospodarczego34. Wreszcie istnieje także hipoteza, zgodnie z którą tak duży deficyt obrotów bieżących jest optymalny35, ponieważ oczekuje się, że w przyszłości gospodarka amerykańska będzie rosła w szybszym tempie niż inne gospodarki rozwinięte. Według tej hipotezy Amerykanie zwiększają bieżącą konsumpcję na kredyt, gdyż w przyszłości wysokie dochody pozwolą im ten kredyt spłacić i jest to sytuacja prawidłowa. W końcu powstały prace, które udowadniają, że deficytu ... nie ma. Przykładem jest artykuł autorstwa Hausmann, Struzenegger36 postulujący istnienie „ciemnej materii”.
17