3760885398

2014-03-25

Psychospołeczne ujęcie niepełnosprawności intelektualnej (kont.)

Próby znormalizowania warunków życia osób niepełnosprawnych intelektualnie idą w trzech kierunkach:

•    oddziaływania na społeczeństwo w taki sposób, aby zwiększyć akceptację społeczną osób niepełnosprawnych,

•    włączania tych osób w specjalne programy edukacyjno-terapeutyczne, w celu wypracowania kompetencji adaptacyjnych potrzebnych w normalnym życiu,

•    modyfikowania zasad funkcjonowania tych instytucji, które profesjonalnie zajmują się udzielaniem pomocy takim osobom.

Dzięki powyższym działaniom dochodzi stopniowo do coraz większej integracji osób niepełnosprawnych intelektualnie z resztą społeczeństwa. Największym wyzwaniem na drodze do uzyskania pełnej integracji jest możliwość rozwijania szczególnie ważnej kompetencji społecznej -zdolności do samostanowienia o własnym losie.

Upośledzenie umysłowe wg DSM-IV-TR

A.    Znacząco niższe od przeciętnego funkcjonowanie intelektualne: IQ około 70 lub poniżej w indywidualnie przeprowadzonym teście inteligencji (dla niemowląt - kliniczna ocena znacząco niższego od przeciętnego funkcjonowania intelektualnego)

B.    Równoczesne deficyty lub zaburzenia w obecnym funkcjonowaniu adaptacyjnym (tj. w efektywności osoby w osiąganiu standardów oczekiwanych dla jej wieku przez jej grupę kulturową) w przynajmniej dwóch z następujących sfer: komunikacja, samoobsługa, mieszkanie w domu, umiejętności społeczne/interpersonalne, korzystanie z zasobów społecznych, samodzielne kierowanie swoim postępowaniem, funkcjonalne umiejętności szkolne, praca, wypoczynek, zdrowie i bezpieczeństwo.

C.    Początek przed 18 rokiem życia.

10