Sztucznym zbiornikiem wodnym nazywamy zbiornik retencjonujący stale lub okresowo wody powierzchniowe, bez względu na cel ich magazynowania (Mioduszewski, 2006).
W podstawowym podziale zbiorników wyróżnia się:
• zbiorniki zaporowe - powstają w wy niku przegrodzenia koryta i doliny cieku budowlą
piętrzącą, zazwyczaj groblą ziemną z budowlą upustową:
• zbiorniki na ciekach (liniowe) - tworzone są w wyniku przegrodzenia koryta (cieku) budowlą piętrzącą; nie powodują zalania terenów przyległych;
• zbiorniki kopane (stawy) - powstają w wyniku wykonania wykopu w naturalnym podłożu i wypełnieniu go wodą:
• mieszane typy zbiorników wodnych (Mioduszewski, 2006).
Zbiorniki malej retencji są to zbiorniki o pojemności do 5 min m3, w których przepływ nie przekracza 2 m7s (Mioduszewski, 2003). Ten typ zbiorników jest rozpatrywany w ramach niniejszego opracowania.
Zbiorniki malej retencji można sklasyfikować pod względem:
• wielkości:
- wysokości piętrzenia np.: 0,5; 1; 1,5; 5 m.
- pojemności np.: 100 tys. m3; 1, 2, 3, 5 m3 min,
- wielkości przepływu 0,5; 1: 1,5; 2 m3/s.
• przeznaczenia głównego i dodatkowego (Mioduszewski, 1999, 2006):
- zbiorniki magazynujące wodę na potrzeby gospodarcze np.: zaopatrzenie w wodę, hodowla ryb, wodopoje dla zwierząt, przeciwpożarowe, do pozyskiwania energii (małe elektrownie);
- ochrona przed po wódzią lub przed suszą w zależności od sy tuacj i i aktualnych potrzeb panujących na danym obszarze;
- zw iększenie zasobów- wód podziemnych poprzez jej retencjonowanie. Zasilanie warstwy wodonośnej odbywa się poprzez infiltrację wód ze zbiornika zlokalizowanego w obrębie utworów przepuszczalnych:
- zbiorniki ekologiczne do regulowania obiegu wody i materii oraz do poprawy jej jakości. Do tej grupy należą m.in. biofiltry; czyli płytkie zbiorniki o głębokości 0,3-0,6 m, porośnięte roślinnością w których średnia prędkość przepływu wynosi 0,15 m/s. Najczęściej lokalizowane są u wylotu sieci melioracyjnej, w celu oczyszczania ze środków ochrony roślin czy też substancji organicznej. W tej samej grupie