Resory piórowe składają się ze sprężystych płaskowników stalowych, zwanych piórami (rys. 2.40). Podparcie resoru w środku jego długości oraz przyłożenie sił do jego końców powoduje odkształcenie resoru przy jednoczesnym pokonywaniu sił sprężystości. Zazwyczaj do środka resoru jest mocowana resorowana oś samochodu, natomiast na obu końcach resoru jest wsparta rama lub nadwozie.
Resory piórowe są dostatecznie sztywne i w niektórych pojazdach mogą zapewnić całkowite sprzężenie osi resorowanej z resztą pojazdu, bez konieczności stosowania dodatkowych prowadzących elementów zawieszenia. Liczba piór zależy od wymaganej sztywności resoru i wynosi od jednego - w samochodach osobowych, do kilkunastu - w samochodach ciężarowych dużej ładowności.
Rys. 2.40
Resor piórowy [1]
Sprężyny śrubowe wykonuje się ze stalowego drutu sprężynowego o średnicy 10-r20 mm. Średnica sprężyny ma kilkanaście centymetrów. Sprężyny są lżejsze niż resory piórowe i łatwiejsze do zastosowania, jednak nie mogą przenosić sił bocznych. Dlatego w przypadku użycia sprężyn śrubowych niezbędne jest stosowanie dodatkowych elementów prowadzących zawieszenia.
Drążki skrętne są elementami sprężystymi w postaci pręta, rury lub pakietu płaskowników, których jeden koniec jest zamocowany nieruchomo w ramie lub w elementach nośnych nadwozia, natomiast drugi - jest skręcany za pomocą zamocowanej na nim dźwigni (rys. 2.41).
Gumowe elementy sprężyste. Są to najczęściej pomocnicze elementy resorujące, chociaż stosuje się je czasem także jako główne resorowanie pojazdów. Zasadniczą zaletą użycia gumy jest łatwość formowania z niej elementów o skomplikowanych kształtach, zapewniających odpowiednią zależność siły sprężystości od ugięcia. Wadą takiego zawieszenia jest mała trwałość gumowych elementów sprężystych, związana ze skłonnością gumy do starzenia.
55