3784500174

GŁOS: Zobaczycie za chwilę, jak zachowują się ludzie, ale nie są to zwykli ludzie, ich największą słabostką jest nienawiść do „innych”, nikt nie nauczył ich tolerancji, szacunku dla drugiego człowieka ani do samych siebie.

KUBA: (obserwuje Starszego Pana) Patrzcie na tego starucha! Jaki ma zjazdowy kapelusz (podchodzi do Starszego Pana i szturcha go w rękę, on jednak nie reaguje)

JACEK: (teżpodchodzi do Staruszka) No! A jakie okulary! Jak denka od butelek! (wszyscy się śmieją)

MACIEK: Można by mu manto spuścić, nie zapytał nas przecież, czy może z nami jechać (śmiech)

KUBA: Kaśka, pokaż panu, gdzie są drzwi!

KASIA: Daj spokój Kuba, nie będziemy robić zadymy w tramwaju.

KUBA: Co! Cykasz się? Ja cię nie proszę, ja ci każę, bo jak nie, to ty zaraz wysiądziesz! JACEK: No, dawaj Kaśka!

MACIEK: Zostaw ją, sam to zrób! Bohater się znalazł.

JACEK: (wyskoczył z pięściami na Maćka) Zamknij się, gnoju, bo ci zaraz przyłożę! (zaczynają się szamotać)

KASIA: (stara się ich rozdzielić) Uspokójcie się! Usiądźcie! Zaraz zatrzymają tramwaj! (siadają)

SCENA III: (dźwięk hamulców, tramwaj się zatrzymuje, wchodzi Kobieta, tramwaj odjeżdża) MOTORNICZY: (dzwonek) Ulica Gniewna!

GŁOS: „Są zbyt młodzi, by mogli nauczyć się nienawidzić samych siebie, ale ziarno już tam tkwi; jeśli da mu się trochę czasu, urośnie i zrodzi gorzkie owoce” (Stephen King)

KUBA: (zauważa Kobietę) Hej, zobaczcie, jaka paniusia weszła. Pewnie chciałaby sobie usiąść? Ale my nie ustępujemy miejsca! (śmieje się szyderczo)

KOBIETA: (rozgląda się za wolnym miejscem, którego nie md)

JACEK: (spotyka się wzrokiem z Kobietą) Co się gapisz, stara krowo?

KOBIETA: Nie mów tak do mnie gówniarzu, bo ledwo od miski odrosłeś, szacunku trochę dla starszych!

JACEK: (wściekły) Co powiedziałaś? Jak mnie nazwałaś? Prosisz się sama o łomot (wstaje i podchodzi do Kobiety, pokazuje pięści) Zaraz dostaniesz takie lanie, że popamiętasz do śmierci!

KASIA: (uspokaja Jacka) Daj już spokój, wystarczy! (Jacek siada na swoje miejsce)

PAN: (do Kobiety) Proszę, niech Pani usiądzie (ustępuje swoje miejsce)

KOBIETA: Bardzo Panu dziękuję, jest Pan bardzo uprzejmy.

2