86484

4. Rozwój równoległych stosunków władzy - przepisy wykluczają dowolne zachowanie się urzędników, ale nie da się tego uregulować. To, czego nie dało się uregulować, stanowi źródło niepewności. Jednostki lub grupy, które kontrolują to źródło, uzyskują władzę w stosunku do pozostałych członków biurokracji. W ten sposób kształtują się równoległe stosunki władzy w ramach organizacji. Według Crosiera - władza jednostek jest tym większa, im mniej jest źródeł tej niepewności. Jest błędne koło biurokracji - nie załatwia się spraw, tylko realizuje przepisy i własne interesy.

23. Dysfunkcje społeczne biurokracji (Merton):

Syndrom wyuczonej nieudolności - opanowanie przez jednostkę do perfekcji pewnych czynności lub wiedzy. Wykorzystuje tą wiedzę z pomyślnym skutkiem, ale tylko w określonych warunkach. Gdy zmieniają się okoliczności, osoba nie jest wystarczająco elastyczna, by dalej wykonywać dobrze swą pracę. Przestrzeganie przepisów staje się rytuałem. Cele organizacji stają się celami samymi w sobie.

Syndrom wyuczonej nieudolności:

1.    Aby organizacja biurokratyczna działała sprawnie, trzeba rygorystycznie przestrzegać przepisów,

2.    Rygorystyczne przestrzeganie przepisów powoduje, że urzędnicy uznają przestrzeganie przepisów za cel nadrzędny swojej działalności, a nie załatwianie spraw.

3.    Posłuszeństwo przepisom staje się zachowaniem poprawnym i pożądanym moralnie.

4.    Pojawienie się okoliczności przepisem nieprzewidzianym nie pozwala na szybkie dostosowanie działań urzędników do nowych warunków.