3784500356

Wnioski i zakończenie

który wydobywa, oraz w jakimś horyzoncie tego, który wydobywa (świat życia codziennego). Owo uchwycenie tożsamości własnego Ja - rozumianego jako najgłębszy sens aktu wychowania w pedagogice fenomenologicznej zawsze ma zatem charakter kontekstualny.

8.    Trzeba jednocześnie pamiętać, iż kontekstualność jest warunkiem sine ąua non samego poznania, nie zaś signum necessarium tożsamości.

9.    W związku z tym - jak to już wielokrotnie podkreślano - w pedagogice fenomenologicznej rozszerza się dotychczasowy przedmiot badań, który obejmuje cały płynący strumień fenomenów stanowiących tożsamość świata przeżywanego podmiotu oraz podmiotów cudzych, a także nieskończoną wręcz ilość fenomenów oraz ich kontekstów/horyzontów, jakie ów podmiot napotyka na swojej drodze w wymiarze zarówno przestrzennym, jak i czasowym.

10.    Wobec tego - w wyniku przeprowadzonych analiz - odsłonięto następujące rodzaje badań fenomenologicznych: o charakterze jakościowym empirycznym, o charakterze jakościowym transcendentalnym oraz o charakterze ejdetycznym.

11.    Pedagogika fenomenologiczna, choć posiada własną i specyficzną terminologię, poprzez którą ukazuje swą tożsamość, to jednak prowadząc własne badania, zachowuje język opisu zgodny ze źródłem ekspresji i nim się posługuje.

12.    Należy stwierdzić, iż pedagogika fenomenologiczna, cechując się własnym specyficznym polem penetracji badawczej, oryginalną metodą oraz własną terminologią logicznie wynikającą z przyjętych założeń filozoficznych, ma pełne prawo być rozumiana jako samodzielny konstrukt o charakterze idealnym, będący instrumentem do analizy tego wycinka rzeczywistości, który nazywamy wychowaniem.

13.    W wyniku wykonanych analiz narzuca się potrzeba prowadzenia do tej pory często „nieobecnych” badań w praktyce badawczej. Chodzi tu przede wszystkim o fenomenologiczną penetrację takich przestrzeni, jak: życie codzienne, świat przeżywany, naturalne nastawienie, społeczno-kulturowy i indywidualny horyzont życia wychowawcy/nauczyciela i wychowanka/ucznia.

14.    W związku z tym - badając tego typu obszary ludzkich doświadczeń - należy również konsekwentnie oprzeć procedurę badawczą na podstawowych założeniach fenomenologii transcendentalnej, do której z pewnością należą: epoche - czyli przyjęcie postawy badawczej, aby analizować rzeczywistość tak i dokładnie tak, jak jest ona dana badającemu. Należy uznać fenomeny dane badaczowi za swoisty i właściwy dla tego typu badań materiał badawczy służący do budowania zdań sensownych, te zaś potraktować jako prawomocne do konstruowania twierdzeń i teorii rozumianych jednak nie w duchu nauk pozytywistycznych, ale w duchu fenomenologii - posiadających odrębną tożsamość.