Konspekty szkoleniowe Młodzieży Wszechpolskiej
(miała zająć Prusy Wschodnie w sprzyjających warunkach), południe (Śląsk), zachód (Pomorze ze Szczecinem). Koncepcja upadła wobec wkroczenia na ziemie polskie Armii Czerwonej.
Związek Radziecki był popierany przez USA i Wielką Brytanię. Po wojnie Polska została pozostawiona w strefie wpływów sowietów. NSZ postanowił wycofać jak najwięcej ludzi na zachód, aby połączyć się z wojskami aliantów zachodnich. Od 1944 r. dowództwo NSZ opracowywało plan operacyjny „Z" zakładający ewakuację na zachód. Jego celem było uchronienie jak największej liczby Polaków przed śmiercią, zniewoleniem i sowietyzacją. Ewakuacja miała przebiegać w dwóch grupach: północnej i południowej. Po koncentracji obie grupy miały wycofać się na tereny opanowane przez aliantów zachodnich, nie pozwalając Niemcom na rozbrojenie się lub użycie przeciw nadciągającym sowietom. Taki plan udało się zrealizować tylko Brygadzie Świętokrzyskiej, która połączyła się z armią amerykańską gen. George'a Pattona.
Służba Cywilna Narodu wspierała tworzenie organizacji wojskowej Ruchu Narodowego. Jej działalność przejawiała się m.in. w prowadzeniu szkół podoficerskich, przygotowywaniu kadr do objęcia rządów cywilnych (gabinet cieni), kształceniu i wychowywaniu (działalność wydawnicza, tajne nauczanie). Wydawnictwa narodowe były najliczniejsze w państwie podziemnym (kilkaset tytułów prasowych). Co ciekawe, narodowcy wydawali jedyne czasopismo dla kapelanów wojska podziemnego„Lux Mundi", aby wspomóc duchownych w pracy duszpasterskiej w czasie wojny. Celem SCN było przygotowywanie państwa i narodu na ewentualność zakończenia wojny i odzyskania niepodległości.
Narodowcy jako pierwsi otrząsnęli się z przegranej wojny obronnej i rozpoczęli działalność kulturalną. Najpoważniejszym czasopismem kulturalnym w czasie okupacji była „Sztuka i Naród" pod przewodnictwem narodowca Tadeusza Gajcego. Ten ostatni, wraz z Andrzejem Trzebińskim, był jednym z najwybitniejszych poetów„pokolenia Kolumbów".
24 lutego 1940 r. powstał Polityczny Komitet Porozumiewawczy (od czerwca 1940 r. Główny Komitet Polityczny). Organizowano regularne spotkania przedstawicieli najważniejszych sił politycznych w kraju. GKP tworzyło Stronnictwo Narodowe (kryptonim Kwadrat), Stronnictwo Ludowe, Stronnictwo Pracy, PPS-Wolność, Równość, Niepodległość i dowódcy wojskowi obu stref okupacyjnych Polski (niemieckiej i sowieckiej): gen. Stefan Rowecki i gen. Michał Tokarzewski. W lipcu 1940 r. GKP przejął funkcję Delegatury Rządu RP na Kraj. SN zwalczało w nim, a potem także w Delegaturze, wpływy socjalistyczne i sanacyjne.