dzanie ryzykiem kredytowym, zwiększa bezpieczeństwo działania oraz daje podstawy do oferowania konkurencyjnych warunków sprzedaży. Przynosi zatem wymierne korzyści w zarządzaniu przedsiębiorstwem.
Zarządzanie ryzykiem kredytowym odnosi się do pięciu elementów:
• kontraktu,
• informacji,
• znajomości kontrahentów,
• dokumentacji, postępowania i procedur,
• systemu postępowania w przypadku braku płatności.
Kontrakt jest dokumentem normującym zasady partnerskiego współdziałania. Od jego podpisania winna rozpocząć się współpraca, szczególnie z kontrahentem zagranicznym. Dobrze przygotowywany kontrakt będzie opierał się na ustaleniu warunków umowy odpowiednich tak do możliwości eksportera, jak i do zdolności importera do wywiązywania się z zobowiązań płatniczych. Precyzyjne określenie praw i obowiązków stron umowy pozwoli w przyszłości zapobiec problemom i ułatwi rozstrzyganie ewentualnych sporów.
Prawidłowo sformułowany kontrakt powinien uwzględniać:
• harmonogram spłaty należności, adekwatny do stopnia ryzyka i sposobu jego zabezpieczenia,
• wzajemne zobowiązania stron,
• moment wygaśnięcia zobowiązań eksportera,
• podmiot potwierdzający ostateczne przyjęcie przedmiotu kontraktu przez importera,
• datę odbioru przedmiotu kontraktu,
• dokument, na podstawie którego ten moment nastąpi.
Zasięgnięcie opinii prawnej stwierdzającej, że:
• kontrakt został zawarty przez uprawnione podmioty,
• osoby podpisujące umowę w imieniu tych podmiotów posiadają określone przez przepisy prawne upoważnienia,
• kontrakt został zawarty zgodnie z przepisami obowiązującymi w kraju importera będzie niezwykle pomocne.
Informacja jest drugim z elementów zarządzania ryzykiem kredytowym w przedsiębiorstwie. Bez dostępu do wiarygodnej informacji praktycznie niemożliwe jest prowadzenie jakiejkolwiek działalności handlowej. Przedsiębiorca najszybciej może zdobyć informacje finansowe dotyczące swojego kontrahenta zwracając się bezpośrednio do niego lub kupując raport w wywiadowniach gospodarczych. Należy jednak pamiętać, że pozyskane informacje nie dadzą odpowiedzi na pytanie jaka jest zdolność kredytowa kontrahenta, nie powiedzą o zwyczajach płatniczych partnera i otoczeniu handlowym związanym z jego obszarem działania. Pełną informację gwarantuje jedynie współpraca z ubezpieczycielem. To on weźmie odpowiedzialność - w ślad za dostarczoną informacją - za ochronę ubezpieczeniową, której udzieli.
Wykorzystując posiadane informacje, przedsiębiorca w celu zmniejszenia ryzyka związanego z sytuacją finansową kontrahenta powinien ustalić poziom maksymalnego zobowiązania płatnika wobec dostawcy, wynikający z warunków płatności i dostaw towarów lub wykonania usług (limit kredytowy). Dodatkowo powinien ustalić limit kredytowy dla wszystkich kontrahentów z danego kraju co pozwoli na kontrolowanie poziomu wierzytelności z danego rynku.
Posiadanie informacji o kontrahentach swojego partnera handlowego również jest istotne, bo ma bezpośredni wpływ na jego kondycję finansową.