3826200358

Inna definicja konwergencji medialnej sformułowana przez Tomasza Gobana-Klasa opisuje ją jako połączenie różnych platform: mediów' drukowanych (gazety i magazyny), mediów telekomunikacyjnych (nadawcy telewizyjni, radiowi, kablowi i telewizja satelitarna) oraz intemetu⁶¹. Nieco inne rozumienie tego zjawiska proponuje Tomasz Szetyński, dla którego „Konwergencja cyfrowa jest zjawiskiem, pewną ideą projektowania, dzięki której urządzenia, które istnieją od lat, zostaną wyposażone w now e funkcje i nabiorą nowego znaczenia dla człowieka”⁶².

2.1. Geneza pojęcia konwergencji w mediach

Pojęcie „konwergencja medialna” zaczęło nabierać znaczenia pod koniec lat 70-tych ubiegłego wieku. Jako pierwszy publicznie użył go w czasie swych wykładów w the Massachusetts Institute of Technology Nicholas Negroponte, amerykański naukowiec, biznesmen i działacz chaiytatywny. Negroponte stwierdził, że „wszystkie technologie komunikacyjne dotyka łączna metamorfoza, dzięki której mogą być zrozumiane właściwie tylko wówczas, gdy traktujemy je jako jeden obiekt”⁶³. Aby lepiej zilustrować swój tok myślenia, Negroponte narysował na tablicy trzy zachodzące na siebie kola podpisane: "przemysł radiowo telewizyjny i filmowy" "przemysł komputerowy" i "przemysł drukarski i wydawniczy". Zdaniem Tomasza Gobana-Klasa teoria Negroponte zmieniła nasze myślenie o mediach masowych i społecznym komunikowaniu, bo akcentuje odróżnianie atomów materii i bitów informacji⁶⁴. Różnica między nimi polega na tym, że większość informacji ma nośniki medialne i dostarczana jest w postaci atomów (fizycznych, materialnych dokumentów), np. prasy. Rewolucja w dziedzinie konwergencji mediów polega na wyeliminowaniu materialnego nośnika i zastąpieniu go przez reprezentację bitów. Przykładem tutaj może być tekst prasowy, któiy istnieje tylko w pamięci komputera i na ekranie monitora ^fil J. Kreft, Problemy z konwergencją..., s. 29.

⁶²    T. Szetyński, Konwergencja mediów trafia ..pod strzechy’', „E-Fakty", www.e-fakty.pl/indcx.php?option=coni_content&task=view&id=4807&Itemid=73 [23.02.2013].

⁶³    T. Goban-Klas, „Społeczeństwo medialne", WSIP 2005 r., s. 147.

⁶⁴    Op.cit.