Metoda przypadków jest następną, która może być stosowana w pracy z dziećmi sześcioletnimi. Za jej twórcę uważa się R. Hecona. K. Ren i E. Ziętkiewicz piszą, że „Istota tej metody polega na analizie i dyskusji nad zdarzeniem zaprezentowanym przez nauczyciela na piśmie, taśmie magnetofonowej czy magnetowidowej i znalezienie odpowiedzi na podstawowe pytania typu:
■ jakie jest inne, możliwe najlepsze rozwiązanie tego problemu,
■ co należałoby zrobić, aby przedsięwzięcie się powiodło (aby zapobiec zaistniałym skutkom),
■ jaką decyzję podjąłbyś na miejscu bohatera przypadku.”17 Stosując tę metodę przedstawia się sytuację problemową w taki sposób, aby dzieci mogły musiały wykorzystać posiadaną wiedzę i doświadczenie w nowych warunkach lub przy podejmowaniu trafnych decyzji.
Kolejną metodą doskonale nadającą się do pracy w przedszkolu jest metoda symulacji albo w skrócie określana jako symulacje.
„Symulacja to naśladowanie (udawanie) rzeczywistości, ćwiczenie najbardziej efektywnych zachowań w bezpiecznych warunkach.”18 Symulacje mogą uczyć bardzo skomplikowanych umiejętności takich jak na przykład nauka lotu samolotem na symulatorze lotu, ale mogą też obejmować tak proste umiejętności jak: rozmowa telefoniczna, nadawanie paczki na poczcie, albo nakrywanie do stołu. Spontaniczne zabawy dzieci w sklep, w
lekarza, czy w dom, które tak często mają miejsce w przedszkolu to nic
17 K. Ran E. Ziętkiewicz, op. Cit., s.46.
18 tamże. s. 73.