5172654041

Terapia przez sztukę może pozwolić im na uporządkowanie, wyrażenie i lepsze zrozumienie własnych emocji. Te, których nie są w stanie opisać i nazwać przenoszą w twórczość plastyczną, nadając im kształt rysunku, obrazu, rzeźby czy innego wytworu plastycznego.

Przez bogactwo tworzywa, intrygujących kształtów i form, różnorodności barw (... jsztuka spełnia specjalną misję rozwijając wszystkie cechy jednostki, które uczynią jej życie bogatszym” ¹⁷. „Jest najpełniejszą formą ludzkiej ekspresji”¹⁸

Podsumowanie

Reasumując powyższe rozważania plastyka jest jednym z ważnych elementów codziennego procesu rewalidacyjnego. Dzięki aktywnemu uczestnictwu w zajęciach plastycznych dochodzimy do szeregu pozytywnych zmian. Jak już wcześniej zostało wspomniane dochodzi do usprawnienia manualnego; rozwijana się koncentracja uwagi jak również koordynacja wzorowo ruchowa; pracujemy na rozwojem zaburzonych funkcji psychofizycznych i leczeniem oraz zapobieganiem pogłębianiu się istniejących deficytów. Dzięki tym zajęciom pracujemy nad emocjami; obniżamy napięcia mięśniowe, uspokajamy wyciszamy, pobudzamy do aktywności twórczej i rozbudzamy wyobraźnię. Pracujemy nad rozwojem osobowości, poprawą stosunków interpersonalnych w kontaktach z innymi ludźmi, co powoduje, iż łatwiej jest danej osobie odnaleźć się w świecie zewnętrznym. Kształtowana jest również swoboda wypowiadania się, a u głębiej niepełnosprawnych forma komunikowania swoich potrzeb (werbalne i poza werbalne komunikowanie się). Stosowanie różnych technik plastycznych powoduje rozładowywanie napięć, uwolnienie od przykrych wspomnień i niepokojów; odreagowanie nagromadzonych emocji. Zaspokojone zostają podstawowe potrzeby akceptacji, bezpieczeństwa, współuczestnictwa, bycia rozumianym i docenianym. Dzięki temu podopieczni poznają lepiej zarówno siebie jak innych, którzy ich otaczają dostrzegają, że nie tylko oni mają swoje potrzeby, ale również druga osoba siedząca obok nich. Następuje zwiększenie poziomu samowiedzy i akceptacji samego siebie. Zajęcia plastyczne to również czas, który dzięki swojemu bogactwu technik i materiałów jest doskonałym do pobudzenia sensorycznego, wielozmysłowego postrzegania świata, poznawania przestrzeni, jej granic, dystansu między przedmiotami. To czas na pracę nad pożądanymi nawykami i nad relacjami jakie powinno się mieć w stosunku do siebie, do otaczających przedmiotów i ludzi będących w otoczeniu.

¹⁷    V. Lowenfeld,W. Brittain, Twórczość a rozwój umysłowy dziecka. Warszawa 1977, s.35

¹⁸    Tamże, s. 15

9