9346692685

•    obliczamy ki = G(t, z) mod q, G jest wybraną funkcją jednokierunkową,

•    podstawiamy z = (1 + z + ki) mod 2^b.

—    Zwracamy {k\, /c₂, • • •, k_m}.

Funkcja jednokierunkowa oparta o SHA1. Wejściem dla algorytmu jest

160-bitowy ciąg £ i 6-bitowy ciąg c, 160 < b < 512, a wyjściem 160-bitowy

ciąg oznaczany G (£, c).

—    Dzielimy £ na pięć 32-bitowych bloków: H\ || i/₂ || H3 || Hą || H$.

—    Dopełniamy zerami c by otrzymać 512-bitowy blok: X = c || O^512-6.

—    Dzielimy X na 16 32-bitowych słów: xqX\ ... x\s i ustalamy m = 1.

—    Obliczamy krok 4 algorytmu SHA1 co zmienia Hi.

—    Zwracamy konkatenację: G (£,c) = H1 || H2 || H3 || Hą || H$.

Funkcja jednokierunkowa oparta o DES. Wejściem dla algorytmu są

160-bitowe ciągi £ i c, a wyjściem 160-bitowy ciąg oznaczany G(t,ć).

—    Dzielimy £ na pięć 32-bitowych bloków: £ = £o£i... £4.

—    Dzielimy c na pięć 32-bitowych bloków: c = coci... C4.

—    Dla i od 0 do 4 podstawiamy Xi = U®

—    Dla i od 0 do 4 wykonujemy:

•    6l = C(j-1-4) mod 5) ^2 ⁼    mod 5-

•    di = Xi, Cl2 ⁼    mod 5 ®    4) mod 5‘

•    A = cii || a2, B = b_l || 62, gdzie oznacza 24 mniejznaczące bity b\.

•    Używamy DES z kluczem B by zaszyfrować A: yi = DE Sb (^)-

•    Dzielimy yi na 32-bitowe bloki: Li || Ri.

—    Dla i od 0 do 4 podstawiamy: Zi = Li © i?(_i+2) _mod 5 © ^L(i+S) mod 5-

—    Zwracamy konkatenację: G(t,c) = zq || z\ || Z2 || 23 || 24 ||.

3.3 RS A — przykład szyfru asymetrycznego

RSA jest bardzo ważnym algorytmem, wśród szyfrów asymetrycznych odgrywa on podobną rolę jak DES wśród symetrycznych. Powstał on zaraz po DESie, a jego nazwa pochodzi od nazwisk pomysłodawców: Rivesta, Shamira i Adlemana.

Jest to bardzo mocna metoda zabezpieczania danych i niewiele spośród przeprowadzanych od lat prób jej pokonania odniosło sukces. Rezultatem tego było wydłużenie klucza, ponieważ jedną z zalet algorytmu RSA jest możliwość wyboru dowolnej długości stosowanych kluczy. Należy co jakiś czas sprawdzać jaka długość uznawana jest przez specjalistów za bezpieczną, co związane jest z ciągłym wzrostem dostępnych mocy obliczeniowych. Pewną wadą RSA jest jego powolność wynikająca z ilości operacji jakie się nań składają.

Samo szyfrowanie i deszyfrowanie jest rzeczą względnie łatwą. Największa trudność leży w odpowiednim doborze kluczy. W tym celu najpierw losowo wybieramy dwie duże liczby pierwsze p i q. Najlepszą metodą okazuje się wybranie na chybił-trafił jakiejś liczby i sprawdzenie za pomocą testu pierwszości czy nie jest ona złożona. Następnie losowo wybieramy liczbę e taką, żeby e