<8>
Usługi podstawowe związane z transmisją głosu, funkcjonujące od czasu udostępnienia sieci publicznej głównie w centralach analogowych, nazwano usługami POTS (ang. Plain Old Tetephone Sen/ices). Transmisje oparte na komutacji pakietów przeprowadza się w publicznych sieciach pakietowych PDN (ang. Pocket Data NetWork).
Modem analogowy
Rysunek 7.
Przykład zastosowania modemu analogowego
Modem to skrót od słów Modulacja DEModulacja. Jest to urządzenie służące do transmisji danych przez zwykłą linię telefoniczną (patrz rys. 7). Informacje przetwarzane przez komputer mają postać cyfrową (bity), podczas gdy przez linię telefoniczną są przesyłane dane analogowe. Modem jest specyficznym konwerterem, który zamienia sygnały cyfrowe na analogowe (modulacja) i analogowe na cyfrowe (demodulacja). Sygnał analogowy jest przesyłany przez linię telefoniczną dysponującą pasmem przenoszenia o szerokości 3 kłłz. Dane mogą być transmitowane w obie strony jednocześnie (pełny dupleks) lub naprzemiennie (półdupteks).
Szybkość pracy modemów jest podawana w bodach (ang. baud). Bod to liczba zmian sygnału, jaką modem może wygenerować w ciągu określonego czasu (np. jednej sekundy). Jeśli stan linii może się zmienić w czasie jednej sekundy (z logicznego „0” na „1” i odwrotnie) sto razy, to urządzenie może pracować z szybkością 100 bodów.
Szybkość pracy modemu i szybkość transmisji danych (która jest zdefiniowana w bitach na sekundę) to dwie różne sprawy. Chodzi o to, że modem może wyekspediować w sieć w momencie zmiany sygnału z jednego stanu logicznego na drugi więcej niż jeden bit. I tak modem pracujący z szybkością 1200 bodów może np. (zależnie od zastosowanej technologii) transmitować dane z szybkością 14400 bitów na sekundę.
Rysunek 8.
Przykład zastosowania modemu cyfrowego