2208634519

Juliusz Słowacki

FANTAZY

Opracowanie: Mieczysław lnglot

WSTĘP

Dramat powstał w Paryżu na przełomie lat 1844 - 1845 - nie był opublikowany za życia poety.

Tło historyczne: rozwój gospodarczy wpływał na rozpad moralności antysemityzm Pieniądz stawał się siłą, która przewyższała wszelkie dotychczasowe wartości.

Życie umysłowe: Wielka Imigracja: wzmacniający się protest wobec istniejącego układu stosunków społecznych, powstawanie programów odnowy. Myśliciele epoki zastanawiali się nad rozterkami ludzkiej osobowości (pieniądz zmusza do kompromisów moralnych). Piętnowali konformizm moralny posiadaczy pieniądza.

Myśliciele dzielili się na dwie grupy:

a,    MATERIALIŚCI (np. Marks) - uznawali sytuację osamotnienia (wyobcowania, alienacji) akcentując jej nieuchronność przy możliwości przezwyciężenia takiego stanu rzeczy. Zależność od pieniądza ma być przekształcona przez rewolucję komunistyczną w kontrolę i świadome panowanie nad siłami.

b.    IDEALIŚCI - nie dostrzegali nieuchronności procesu wyobcowania i drogę do jego przezwyciężenia w moralnym przekształceniu człowieka. Człowiek jest w stanie zrozumieć wrogi charakter pieniądza, umie ujarzmić to, co obce i wrogie oraz sprzeciwia się dobru bliźniego. Do tych myślicieli należał Juliusz Słowacki

Ksiądz Marek    1843

Agezylausz    1844

dramaty historiozoficzne

Zawisza Czarny    1844

Saunie! Zborowski    1845

Genezis z ducha    1844 - poemat filozofie zny

W dziełach tych Słowacki sformułował własną wizję rozwoju historycznego i roli człowieka. Bohaterem kultury i natury był według autora duch - wieczny rewolucjonista. Siła ducha przekształcała materię i następnie społeczeństwo, jego dzieje. Siła działała poprzez genialne, wybrane jednostki, zdolne mocą swego umysłu dostrzec kierunki rozwoju ducha. W świadomości tych ludzi dokonywała się duchowa rewolucja - przeciwstawienie przesądom i dogmatom

Bohaterowie dramatów, liryczni bohaterowie poematów filozoficznych to wizjonerzy i reformatorzy. Poszukiwali sensu w zygzakach historii i własnych grzechach, przeciwstawiali się określonym układom społecznego ustroju.

Ludzką historię cechował dialektyzm: duchowy charakter impulsu dziejowego a stateczny materialny charakter formy, w której ten impuls zachodzi - człowiek a świat Duch

1