2808185568

Seneka - myśli

Seneka, człowiek który w niesamowicie zwięzły i jasny sposób potrafił formułować swoje myśl. Każde jego zdanie może być aforyzmem, każda myśl -złotą. Stawał w obronie wartości mędrca: spokojnego, rozważnego człowieka. Człowieka, który dzięki swojej cnocie mógł być nazywany człowiekiem, gdyż zwalczał wszelkie oznaki zwierzęcości w swojej naturze. ‘Ratio’ - 'rozum' przejąć miał kontrolę nad człowiekiem, dzięki czemu jego życie miało stać się szczęśliwe i lepsze. Warto zapoznać się z tym, co pozostawi! po sobie Seneka. Kiedy pragniemy uspokoić swoje myśli, kiedy czujemy się przytłoczeni problemami, on przychodzi w swoich dziełach i daje człowiekowi nadzieję. Daję siłę, do przezwyciężania przeciwności życiowych, do tego, aby podążać przez życie z podniesiona głową, mężnie i nie uginać się pod ciężarem rzeczywistości.

Wybrałem kilka fragmentów z dzieł Seneki. Mam nadzieję, że zachęcą Cię one, drogi internauto, do zapoznania się z ich całością.

O opatrzności

Bóg, powiadam, wspiera tych, którzy według jego pragnienia mają osiągnąć najwyższą cnotę, ilekroć dostarcza im okazji do jakiegoś śmiałego i dzielnego czynu. Wymaga to jednak zmierzenia się z jakąś rzeczywistą trudnością: sternika ocenisz w czasie burzy, żołnierza - w boju.

Dlaczego Bóg na najlepszych zsyła chorobę, albo smutek, albo inne dolegliwości? Bo przecież i na wojnie niebezpieczne rozkazy otrzymują najdzielniejsi.

Cóż dziwnego, że Bóg twardo doświadcza szlachetne dusze? Miękkość nie jest nigdy sprawdzianem cnoty.

Przeznaczenie nami włada, i już w pierwszej godzinie po urodzeniu każdemu przydzielona jest jego porcja czasu. Przyczyny wzajemnie się zazębiają, a to co osobiste i ogólne łączy się z długim łańcuchem rzeczy: dlatego należy wszystko znosić mężnie, gdyż wbrew naszemu mniemaniu nic nie zdarza się przypadkowo, lecz nieuchronnie przychodzi. Dawno już zostało ustalone czym się będziesz cieszył, czym smucił i chociaż wydaje się, że życie poszczególnych ludzi bardzo się różni od siebie, sprowadza się wszystko do jednego: skazani na zgubę dostajemy to, co skazane na zgubę.

O gniewie

Ludzie narodzili się ku wzajemnej pomocy, gniew - na zniszczenie. Ludzie pragną się łączyć, gniew chce rozdzielać; człowiek chce pomagać, gniew - szkodzić;