Psychologia asocjacjonistyczna. atomistyczna - zapoczątkowana w XIX wieku w filozofii angielskiej.
Najważniejsza tezą psychologii asocjacjonistycznej jest to, że wszystkie złożone akty psychiczne (spostrzeganie, uczenie się, przypominanie, akty woli. uczucia) tworzą się poprzez asocjacje (kojarzenie) z wrażeń, podobnie jak cząsteczki z atomów (dlatego psychologię asocjacjonistyczna zwano też atomistyczna). Zasadę tę przyjmował m.in. Wilhelm WUndt - twórca psychologii eksperymentalnej.
Atomizm psychologiczny to koncepcja, według której psychika składa się z najprostszych, nierozkładalnych elementów - wrażeń, aktów woli, uczuć, myśli.
http y/pl.wikiped ia.org/wiki/Asociacionizm
determinizm kauzalny - pełne skrajne uwarunkowanie o charakterze przyczynowym, tzn. nie możemy dociekać istoty rzeczy. Jakiś fakt jednostkowy weryfikujemy empirycznie - dotykając jakiś przedmiot np. jabłko-zmysł dotyku, wzrok. Wzrok przez cały pozytywizm był zmysłem uprzywilejowanym. Determinista był J. S. Mili.
Determinizm (łac. determinare — oddzielić, ograniczyć, określić) — koncepcja filozoficzna, według której wszystkie zdarzenia mają zawsze swoją przyczynę, a zatem znając stan wszechświata w danym momencie można teoretycznie przewidzieć wszystkie przyszłe wydarzenia i nie ma tu miejsca na przypadkowość czy działanie wolnej woli.
W naukach społecznych bywa też rozumiany jako uproszczone wyjaśnienie zjawisk opierające się na pojedynczej przyczynie.
httpi/pl.wikipedia.org/wiki/Determinizm uogólnienia indukcyjne - zawsze występują w połączeniu z empiryzmem, polegają na przechodzeniu od szczegółu do ogółu.
dedukcjonizm - powiązać go można z racjonalizmem, polega na przechodzeniu od ogółu do szczegółu.
Mili jest konsekwentnym empirystą. Wpłynął on na polski pozytywizm. Bolesław Prus bazował na jego badaniach (Prus tłumaczył z języka rosyjskiego System logiki dedukcyjnej i indukcyjnej Milla).
Podstawą utylitaryzmu jest zasada użyteczności. Czyn wartościowy, to taki, który przyczynia się do szczęścia jednostki lub społeczeństwa. Bezwartościowym czynem jest taki czyn, który nie przysparza szczęścia jednostce, ani społeczeństwu, np. umartwianie się, męczeństwo, ascetyczny tryb życia świętych.
Mili twierdził że każda jednostka ma prawo do artykulacji własnych przeświadczeń i poglądów, wygłosił je w swoim najważniejszym dziele polityczno-ekonomicznym O wolności („On Liberty” z 1859 roku).
2. Herbert Spencer (1820 - 1903) zgadzał się z założeniami Milla. Spencer był skrajnym hedonistą, kładł duży nacisk na przyjemność zmysłową. Filozof ten uchodzi za twórcę ewolucjonizmu i organicyzmu.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Herberl Spencer