5020057833

Falistość powierzchni.

Falistością powierzchni (wg normy PN-89/M-04256/04) nazywa się nierówności będące składową powierzchni rzeczywistej o charakterze przypadkowym lub zbliżonej do postaci okresowej, których odstępy znacznie przewyższają odstępy chropowatości powierzchni. W

przybliżeniu stosunek odstępu falistości do wysokości W zawiera się w przybliżeniu w granicach przedstawionych zależnością 50 ^s <1000

Falistość powierzchni określana jest za pomocą parametrów, wyznaczanych w kierunkach prostopadłym i równoległym do linii średniej profilu falistości f»_w w przedziale odcinka pomiarowego ł_w. Są one następujące:

*    wysokość wzniesień profilu - odległość najwyższego punktu wzniesienia profilu od linii m_w w przedziale l_w ,

*    głębokość wgłębienia profilu h_w- odległość najniższego punktu profilu od linii m_w w przedziale l_w ,

■ wysokość nierówności profilu ( ^ ⁺    ) w przedziale S_w;

*    Maksymalne wysokość wzniesienia W_p oraz głębokość profilu W_v wyznaczane do linii m_w w przedziale l_w;

*    Maksymalna wysokość profilu falistości W_m - W_p + W_v;

*    Średnia wysokość falistości W_e - suma średnich wartości wysokości wzniesień i głębokości wgłębień profilu w przedziale odcinka pomiarowego