5020057997

Wzorce umowne de lege lata - zasadnicze zagadnienia.

Problem.	Wyjaśnienie.	Uwagi.
1. Twórca wzorca umownego.	Przedsiębiorca (43^1) lub inny twórca. De lege lata nie ma ograniczeń co do podmiotu tworzącego wzorzec, nie musi występować ku temu szczególna podstawa prawna.	Uwagi historyczne. Nie ma podziału na 2 typy wzorców: •    Kwalifikowane -podstawa tworzenia wzorca musiała wynikać z ustawy. •    Niekwalifikowane-każde inne. W obrocie prawnym mogą pojawić się wzorce szczególne- patrz pkt 10 tabelki.
2. Nazwa wzorca.	Dowolna, rolą prawnika jest określenie, czy dany dokument jest wzorcem umownym. Przykładowe nazwy: ogólne warunki umów, regulamin.
3. Kontrahent twórcy wzorca.	•    Konsument (23^1), jest lepiej traktowany. •    Niekonsument. Od 2007 r. obowiązuje przepis 384 § 5, w którym rozszerzono ochronę właściwą dla konsumenta na inne podmioty niebędące konsumentami w zakresie umów ubezpieczenia (eksperyment ustawodawcy).	Definicja konsumenta pojawiła się w 2003 r. w niektórych aktach normatywnych występuje inna definicja konsumenta niż w kc, np. w ustawie o kredycie konsumenckim.
4. Postać wzorca umownego.	a.    Dokumentowe (podstawowe). b.    Elektroniczne, np. allegro (384§4). •    Udostępniony przed zawarciem umowy. •    Udostępnienie wzorca w taki sposób, aby mógł być reprodukowalny (można go przechowywać i odtwarzać).
	[od 2012 tylko elektroniczny Dz.U.j
5. Wiązanie wzorcemlll	Wzorzec nie jest aktem normatywnym i nie wiąże jak on. Wiązanie wzorcem zależy od partnera usługodawcy: a. Konsument - doręczenie wzorca przed zawarciem umowy (doręczenie