TEMAT: RODOWÓD HISTORYCZNY ANDRAGOGIK1
Z refleksją nad człowiekiem pod kątem całożyciowego ujmowania procesu jego rozwoju i wychowania spotykamy się już w starożytności, wychowanie jest bowiem czymś tak dawnym, jak społeczeństwo ludzki.
W dialogach Sokratesa (469-399p.n.e.) znajdujemy wzmianki o uczeniu się dorosłych, o starszych panach, którzy późno uczyć zaczęli).
W twórczości Platona (427-347 p.n.e.) zwłaszcza w dziele pt. Rzeczypospolita przedstawiającym idealne państwo, ukazane zostały początkowe koncepcje edukacji dorosłych z możliwościami kształcenia najzdolniejszych ludzi do 35 roku życia.
Pewien zarys koncepcji edukacji dorosłych znajdujemy w twórczości Tomasza Morea (1478-1535), Tomasza Campaneili (1568-1639) Tomasz Morę, najwybitniejszy przedstawiciel kultury renesansowej w Anglii, w swojej książce pt. Utopia, opublikowanej w 1516 r., przedstawił jako pierwszy koncepcję powszechnej oświaty dorosłych, którą byli objęci wszyscy mieszkańcy opisywanej wyspy Utopia.
W społeczeństwie tym praca była obowiązkiem, każdy pracował 6 -godzin dziennie, pozostały czas przeznaczał na obowiązkowe kształcenie się, na swobodną działalność umysłową na rozwój duchowy
Znaczna część obywateli przez całe życie spożytkowała swój czas wolny na studia. Dla zaspokojenia ich potrzeb kulturalno-oświatowych władze państwowe organizowały publiczne wykłady z różnych dziedzin wiedzy, tworzyły muzea i biblioteki. Wyspa Utopia była więc pokryta siecią szkół i urządzeń kulturalnych.
Podobne idee przedstawił Tomasz Campanelia w swojej pracy pt. „Państwo słońca", wydanej w 1623r. Uznaje on równe prawa wszystkich ludzi do korzystania z kultury i zdobyczy gospodarczych, opierających się na wspólnej pracy i wspólnej własności.
Poglądy te w zwarty system ujął i rozwinął najszerzej przywódca ,,braci czeskich" Jan Amos Komeński (1592-1670) w odkrytym dopiero w połowie lat trzydziestych bieżącego wieku dziele pt. Pampaedia (Wszechoświecenie). Zarysował w nim wielki