Baśń, jeden z najstarszych gatunków literackich, od zawsze towarzyszących człowiekowi, nawiązuje do pierwotnych obrzędów inicjacyjnych. co sprawia, że przedstawione w niej historie opowiadaj; o zmianie statusu społecznego której człowiek doświadcza w tuku swojej egzystencji w związku z dorastaniem, rjLmążpójśdem/ożrnkiem. narodzinami dzieci itp. Baśń to przede wszystkim fabuła o dojrzewaniu - do samodzielności i wyzwolenia się spod kurateli rodziny, do odwagi i odpowiedzialności, do panowania - nie nad Innymi wszakże.lecz nad własnym życiem [_|. Dlatego baśń jest w dalszym ciągu atrakcyjna dla młodych czytelników, którzy dostrzegają w niej archetyp własnego losu i szukają drogowskazów pomocnych w rozwiązywaniu dylematów dorastania, jest jednak nie mniej wartościową i satysfakcjonującą opowieścią dla starszych odbiorców (a więc wszystkich - .w wieku od lat trzech do stu trzech"), bo jest też baśń opowieścią
0 nieustającym rozwoju, o dojrzewaniu do mądrości i zgody na ludzki los. Wspólnym celem autorów zamieszczonych tu tekstów byś namysł nad miejscem
1 znaczeniem baśni w« współczesnej rzeczywistości kulturowej i społecznej, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień związanych z edukacją, biblio- i arielerapią.
w
'Hm
i znacznie od w szkole;
przedstawionych w artykułach sprawia, że propozycje autorów przełożone na praktykę.
Główne dominanty tomu stanowią zagadnienia metodyczne, psychologiczne i pedagogiczne, potraktowane konkretnie 1 szczegółowi), czasem warsztatowo. Mogą one zainteresować nauczycieli I wychowawców, pedagogów I psychologów, a także tych wszystkich, którzy chcą się dowiedzieć czegoś więcej o bajkotcraptl i szerzej, o terapii poprzez sztukę.
7. recenzji
prof. drhab. Anny C&bmowkiej-Wróbel
SBN07M3-MIM04-4
Ił 1ŚS H E HSPÓł(/INNI.l kll ll K/E unii
H I WSPÓłCZISNEJ
imi 2
Królestwo człowiecze: edukacja^psy^choana 1|z- artetcrapia
m
m
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Pedagogiczno-Artystyczny