1. Ewolucja funkcji dyplomatycznych
Przęmiąnom uległy funkcję, mętody i Środki działania dyplomacji.
o powodem dokonywania się tych zmian są czynniki takie jak: coraz większy stopień współzależności między państwami (w tym ponadnarodowe zagrożenia), stały rozwój stosunków w różnych dziedzinach, wielki postęp w zakresie telekomunikacji i transportu o zmianom uległ również zakres zadań poszczególnych organów dyplomacji: wzrost roli ministra spraw zagranicznych, zmiany w kompetencjach szefa misji dyplomatycznej, bardziej bezpośrednia rola resortów i instytucji, poszerzenie funkcji i zadań misji dyplomatycznych (wcześniej tylko stosunki polityczne, teraz wszystkie strefy stosunków dwustronnych o znaczenia nabrały nowe formy dyplomacji: dyplomacja grupowa, dyplomacja „na szycie”, dyplomacja wielostronna (np. na forum organizacji międzynarodowych), misje specjalne,
„dyplomacja publiczna”
o nadal istotna pozostaje dyplomacja narodowa Funkcje które nabierają szczególnego znaczenia we współczesnej dyplomacji:
„popieranie” przyjaznych stosunków między państwem wysyłającym a państwem przyjmującym oraz przyczyniania się do rozwoju przyjaznych stosunków między narodami, działania na rzecz realizacji celów i zasad Karty NZ
funkcja opieki i ochrony masowo przebywających za granicą obywateli reprezentowanego przez dyplomatę państwa
popierania rozwoju stosunków handlowych, gospodarczych, kulturalnych i naukowych
wzajemnego informowania się państw o rozwoju sytuacji wewnętrznej i kierunkach polityki zagranicznej, o
osiągnięciach i problemach, o możliwościach rozszerzania współpracy w poszczególnych dziedzinach
o tradycyjne funkcje wciąż zachowują swą aktualność, w tym funkcja reprezentacyjna, obserwacyjna (informacyjna), a szczególnie prowadzenie rokowań
2. Znaczenie odpowiedniego doboru, wykształcenia i przygotowania zawodowego kadr służby zagranicznej oraz rola zaplecza naukowego
przygotowanie zawodowe kadr służby dyplomatycznej
□wszystko co wiąże się z zawodem dyplomaty, sztuką dyplomacji, sztuką negocjacji, umiejętnościami dokonywania zwięzłych analiz i syntez specjalistyczne przygotowanie (w tym językowe)
Odo pracy na poszczególnych specyficznych odcinkach działalności służby dyplomatycznej systematyczne rozwijanie współpracy resortu spraw zagranicznych z naukowcami Ozwłaszcza ze specjalistami z poszczególnych dziedzin stosunków międzynarodowych dysponowanie przez resort własnym zapleczem naukowym
0 tworzenia odrębnych instytucji naukowych specjalizujących się w zakresie polityki zagranicznej i stosunków międzynarodowych np. Polski Instytut Spraw Międzynarodowych
Dobór kadr do służby dyplomatycznej:
o odbywa się na podstawie ustalonych kryteriów zawartych w przepisach prawnych
(W Polsce ustawa o służbie zagranicznej, na jej podstawie kandydat do służby zagranicznej musi spełniać wymóg ukończenia studiów magisterskich, odbycia aplikacji zakończonej egzaminem dyplomatyczno-konsularnym oraz znać co najmniej dwa języki obce) o W wielu państwach istnieją specjalne wyższe uczelnie lub organizowane jest stałe dokształcanie kadry służby zagranicznej (W Polsce Akademia Dyplomatyczna będąca jednostką organizacyjną MSZ)
3. Najważniejsze funkcje dyplomatyczne
Termin „funkcje dyplomatyczne” obejmuje faktycznie całokształt urzędowej działalności misji dyplomatycznej, związanej z utrzymaniem stosunków dyplomatycznych i realizacją oficjalnych stosunków między podmiotami prawa międzynarodowego.