WYKŁAD 7
Redagowańie/Edytowaniu genomu
Motorem opracowania nowych metod wprowadzania zmian w genomie było niezadowolenie z istniejących metod zmniejszania ilości produktu badanego genu
• Inaktywacja genu poprzez rekombinację homologiczną - na otrzymanie myszy transgenicznej trzeba czekać ok. 1 roku (ludzkie komórki są trudniejsze, au innych organizmów, ze względu na brak genów reporterowych i niedostosowane procedury-jest to jeszcze bardziej problematyczne)
• Wyciszanie genu - antysensowne oligonukleotydy, siRNA
> Efekt niecałkowity
> Efekt niespecyficzny
> Czasowa redukcja ekspresji
Nowe podejście - zmiana genomu przy zastosowaniu specyficznie zaprojektowanych nukleaz
Metody edytowania genomu
Modyfikacje genomu z użyciem miejscowo specyficznych nukleaz (które metodami inżynierii genetycznej można zmodyfikować tak, aby rozpoznawały i cięły cząsteczkę DNA w miejscu wybranym przez eksperymentatora) opierają się na katalizowaniu powstawania dwuniciowych pęknięć oraz ich naprawy na drodze rekombinacji przez jeden z dwóch szlaków naprawczych -NHEJ lub HR.
• Meganukleazy
• Nukleazy z motywem palca cynkowego (ZFN)
• Nukleazy TALE
• Oraz modyfikacje bakteryjnego systemu odpornościowego CRISPR/Cas
Meganukleazy
• Samonaprowadzające endonukleazy znalezione u Prokariota i niższych Eukariota
• Ze względu na występujące w nich motywy można podzielić je na 5 rodzin
> GIY-YIG
> HNH
> His-Cys box
> PD-(D/E)XK
1