Rusztowania stojakowo kryzowe
Rusztowania stojakowo-kryzowe zostały zastosowane w Polsce w drugiej połowie lat 90 XX w. jako najnowsza generacja rusztowań stalowych. Charakterystycznym elementem rusztowań stojakowo-kryzowych są stojaki z przyspawanymi co 50 cm kryzami (rys. 7.19). Rozmieszczenie takie pozwala na zmianę poziomów pomostów roboczych o tę wielkość „modularną". Etapy łączenia podłużnie z tale-rzykami-kryzami są podane na rys. 7.20. Kryzy spełniają podobną rolę jak złączki w tradycyjnych rusztowaniach rurowych stalowych ze złączkami obrotowymi.
Rusztowania stojakowo-kryzowe charakteryzują się wyższym stopniem uniwersalności i dzięki temu szerszym zakresem zastosowań. Są używane jako:
— rusztowania przyścienne - elewacyjne przy robotach elewacyjnych,
— montowane wewnątrz i na zewnątrz wysokich obiektów przy ich budowie, robotach remontowych,
— rusztowania do robót budowlano-montażowych i remontowych w obiektach o złożonym i kołowym rzucie zabudowy (zbiorniki, kominy, wieże),
— wolno stojące, również wieżowe o większych wysokościach.
Rusztowania spotykane na polskim rynku budowlanym różnią się między sobą rodzajem kryz oraz sposobem ich łączeniem z podłuż-nicami, poprzecznicami, zastrzałami i ewentualnie krzyżulcami.
Rusztowania stojakowo-kryzowe Modex (Thyssen Hunnebeck)
Krążkowa kryza stojaków rusztowania Mo-dex, z wykształconym obrzeżem krawędziowym i ośmioma jednakowymi wymiarowo otworami do zaczepów jest charakterystyczna dla tego typu rusztowania (rys. 7.21). Na przykładzie rusztowań Modex w tablicy 7.6 pokazano przebieg montażu rusztowań stojakowo-kryzowych.
Rusztowania stojakowo-kryzowe typu Rotax (Baumann Mostostal Siedlce)
W rusztowaniach Rotax stojaki są zaopatrzone w kryzy kołowe przyspawane do stojaków w rozstawie modularnym 50 cm. Kryzy mają 8 otworów pozwalających na przyłączenie do 8 elementów podłużnie, poprzecznie i zastrzałów (rys. 7.22). Poszczególne elementy mają odpowiednio skonstruowane końcówki, mocowane klinem w otworach kryz. W otworach węższych kryz zaklinowuje się rygle podłużne i poprzeczne, uzyskując między nimi kąty proste. Otwory szersze umożliwiają łączenie rygli i zastrzałów pod dowolnym