M. Łoboda, podstawy psychologii i socjologii, Komunikacja
Komunikacja - proces organizowania wiadomości w celu stworzenia znaczenia. Wiadomości - słowa, dźwięki, działania, gesty - którymi ludzie w toku interakcji wyrażają siebie wobec innych; mogą mieć charakter symboliczny.
Symbol - słowo, dźwięk, działanie, gest; odnoszące się do jakiegoś obiektu; przeznaczone do jego reprezentowania.
Różne formy symboli: słowa, piktogramy, alfabet morse’a, emotikony, gesty.
Komunikacja werbalna i niewerbalna: kom.werbalna - z użyciem języka (mowy, pisma); komuniewerbalna - stosująca symbole i kanały niewerbalne.
Język (kod werbalny): *zestaw symboli werbalnych *pozwalający na odbieranie wiadomości w formie słów - przekształcanie ich znaczenia *może występować w formie mówionej i pisanej.
Elementy niewerbalne np. kursywa, pogrubienie (jęz.pisany). Elementy niewerbalne w jęz.mówinym przekazywane są poprzez np. dykcję, siłę głosu, intonację, szybkość mówienia, dźwięki paralingwistyczne (śmiech), modulację głosu.
Organizowanie - tworzenie i otrzymywanie wiadomości werbalnych i niewerbalnych oraz odpowiadania na nie; wymaga dokonywania wyborów miedzy różnymi możliwościami -> wpływających na tworzenie znaczenia.
Znaczenie (wiadomości) odnosi się do interpretacji wiadomości - jak jest ona rozpoznana, zrozumiana; może być osobiste lub podzielane przez innych socjalizacje.
Ludzie do pewnego stopnia mogą podzielać znaczenie poszczególnych słów lub wydarzeń; mogą nadawać im znaczenie osobiste i indywidualne (stosownie do doświadczeń, przekonań, kultury środowiska, przynależności do grupy.
Modele komunikacji
Proces komunikacji jako: * transfer informacji * uzgadnianie znaczenia.
Komunikacja jako transfer informacji - źródło wysyła wiadomość przez kanał do odbiorcy. Źródło (nadawca) - twórca wiadomości; kanał- środek przekazu wiadomości: pisany, słowny, niewerbalny, pośredniczący; odbiorca - osoba, grupa( audytorium nadawcy); szumy -zakłócenia pochodzące ze środowiska.