9463506202

Węglan wapnia (CaCOi) - Biała substancja stała, nierozpuszczalna w wodzie (już niewielka ilość tlenku węgla IV w wodzie pozwala węglanowi wapnia rozpuszczać się). Temperatura topnienia 1289 st. (przy ciśnieniu 110 atmosfer) Rozkład (przy normalnym ciśnieniu) następuje już w temperaturze 900 st. (w ten sposób otrzymuje się wapno palone). W przyrodzie występuje w dwóch odmianach:

ant - odmiana rombowa, trwała w temperaturze wyższej niż 29 st.

- odmiana heksagonalna, trwała w temperaturze poniżej 29 st.

Węglan wapnia CaCC>3

Występuje w przyrodzie w dwóch postaciach krystalicznych:

□    (heksagonalny) - szpat wapienny, minerał powstający nąjczęściej ze szkieletów różnych organizmów asymilujących węglan wapniowy, żyjących w morzach i wodach lądowych Szpatem islandzkim nazywa się bezbarwne przezroczyste kryształy dające podwójny obraz oglądanych przez me przedmiotów (podwome załamanie światła w kryształ achV

□    aragomt - rombowa odmiana polimor&czna węglanu wapnia W skałach stosunkowo rzadki Tworzy charakterystyczne kuliste skupienia jest składnikiem szkieletów wapiennych organizmów współczesnych Perły i masa perłowa muszli mięczaków zawierają przeciętnie 90% aragomtu

Osad węglanu wapma wytrącony na gorąco z rozcieńczonych roztworow wykazuje strukturę aragomtu i z biegiem czasu przechodzi w kalcyt. Osady strącone na zimno są bezpostaciowe i także przechodzą w kalcyt

Pod działamem wodnych roztworów dwutlenku węgla CaC03 przechodzi w dobrze rozpuszczalny wodorowęglan:

CaC0₃ + HjO + CO2 -> Ca(HC0₃)₂

Reakcja ta jest odwracalna Procesy rozpuszczania węglanu wapnia w wodzie bogatej w dwutlenek węgla 1 ponownego wytrącam a węglanu zachodzą w przyrodzie Wody podziemne zawierające CO2 rozpuszczają skały wapienne Wydostając się na powierzchnię tracą CO21 wydzielają węglan

Węglan wapnia prażony w temperaturze 900°C (1173K) przechodzi w tlenek wapma uwalniając dwutlenek węgla.

Ze względu na częste wzajemne podstawienia jonów różnych pierwiastków chemicznych w strukturze krystalicznej minerałów (diadochia), część z nich (np. plagioklazy, oliwiny) tworzy szeregi izomorficzne, tj. roztwory stałe o zmiennej zawartości głównych składników, lecz o tej samej postaci krystalograficznej oraz o określonych właściwościach optycznych 1 fizycznych. Niektóre substancje chemiczne występują jako minerały o różnych postaciach krystalograficznych (polimorfizm), tworząc odmiany polimorficzne: np węglan wapnia ma 2 odmiany polimorficzne —

1