Sęk nadpsuty
|| Sęk zepsuty
|| Klasyczny sęk rogowy na soSrne
Sęk otwarty można definiować jako sęk widoczny na powierzchni pobocznicy pnia po okrzesaniu go z gatęzi.
Sęki otwarte w drewnie okrągłym można podzielić wg kilku krytenów. Będą to: stan zdrowot ny. stopteó zrośnięcia z otaczającym drewnem, stopieći skupienia sęków oraz ich wielkość. Część z sęków otwartych można także podzielić ze względu na ich barwę.
W tarcicy sęki można podzielić także ze względu na położenie oraz kształt.
Pod względem stanu zdrowotnego, ęki
otwarte można podzielić na zdrowe, nadpsute i zepsute.
Sęk zdrowy należy traktować jako sęk. który . Sęk nadpsuty
definiuje się jako sęk. na którego powierzchni widoczne są oznaki zgnilizny, a wielkość powierzchni sęka zajętej przez zgniliznę jest nie większa rnz 1/3 całkowitej powierzchni przekroju sęka. Sęk zepsuty nierpretowaćjako sęk. na którego powierzchni widoczne są oznaki zgnilizny, natomiast wielkość powierzchni sęka zajętej przez zgniliznę Jest większa od ł/3 całkowitej powierzchni przekroju sęka. Historyczne nazwy sęka zepsutego t sęk zgnity/sęk murszowy. natomiast sęka nadpsutego sęk nadgnity.
Wśród sęków zdrowych wyróżnimy ponadto sęk zdrowy jasny oraz sęk zdrowy ciemny.
Sęk jasny będzie sękiem zdrowym, o barwie drewna zbliżonej do barwy otaczającego drewna, naton a t sęk ciemny opisać należy jako sęk zdrowy. o barwie drewna ciemniejszej od barwy słojów drewna otaczającego. Barwa sęka ciemnego wynika z większego stężenia zywK. gum lub garbników w Jego drewnie, ponadto mniejszej szerokości słojów rocznych w stosunku do drewna pnia (w związku z tym większego udziału drewna późnego o ciemniejszej barwie) oraz obecności struktur drewna reakcyjnego.
Dalszy podział sęków ciemnych wyróżnia sęki rogowe oraz sęki czarne.
Rad pojęciem sęka rogowego należy definiować sęk zdrowy ciemny, o barwie pochodnej przesyceniem drewna żywicą, typowy jest dla gatunków iglastych, a najbardziej charakterystycznym gatunkiem wykształcającym sęki rogowe jest sosna. Sęk czarny !•. sl to sęk zdrowy. < letnn, w drewi v gatunków liściastych i w drewnie jodłowym. Jest to odpowiednik sęka rogowego - tak nazywany byt w wie-
UJady drewna lu publikacjach l tak go należy traktować również obecnie (gdyż istnieją także inne definicje tego sęka). Sęki czarne wykształca najczęściej topola oraz np. czereśnia.
Specyficznymi postaciami sęków zepsutych są deresz/samiak. sęk ta baczny, sęk smołowy, sęk za barwiony oraz sęk zabiatowy Określeni-' deresz, a .1 sarniak, dotyczy sęka zepsutego w drewnie dębowym, o płytkowej struk-
("33