W skrzyniach biegów przełączanych sprzęgłami kłowymi lub synchronizatorami wszystkie pary kół zębatych biegów do przodu są stale zazębione. Koła zębate posiadają zwykle zęby skośne. Takie koła zębate przenoszą większe obciążenia i pracują ciszej. Stałe zazębienie jest możliwe, ponieważ jedno z kół w parze jest na swym wale (zwykle głównym) osadzone obrotowo.
Rys. 16. Skrzynia biegów samochodu z napędem klasycznym [1, s. 175].
Rys. 17. Skrzynia biegów zblokowana z przekładnią główną [1, s. 175].
Rys. 18. Pięciobiegowa skrzynia biegów z równoległym ułożeniem wałków [1, s. 175].
Włączenie biegu odbywa się przez sztywne sprzęgnięcie tego koła z jego wałem. Wielowypustowe urządzenie sprzęgające działa płynnie (bez zgrzytów), gdy obie jego części mają tę samą prędkość obrotową. Potrzebne w tym celu wyrównywanie prędkości wymagało od kierowcy znacznej wprawy w skomplikowanym (dwukrotnym przy każdej zmianie biegu) operowaniu pedałami przyspieszenia i sprzęgła. Dlatego szybko upowszechniły się w tego typu skrzyniach przekładniowych samoczynne urządzenia sprzęgająco-synchronizujące, zwane synchronizatorami.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"