Materiałem analitycznym może być tzw. krew „pełna” czyli zawierająca wszystkie składniki płynne i morfotyczne, a także surowica lub osocze. W zależności od rodzaju wykonywanych analiz krew pobierana może być do suchych, czystych probówek (umożliwiających powstanie skrzepu i oddzielenie surowicy) lub do probówek zawierających określony środek przyspieszający lub hamujący wykrzepianie (tab. 1.2 i 1.3). Zastosowanie antykoagulantów zapobiega wykrzepianiu i umożliwia wykonanie badań w pełnej kiwi lub w osoczu po odwirowaniu krwi w określonym czasie i warunkach (temperatura, ilość obrotów itp.). Oddzielenie osocza i surowicy powinno nastąpić w czasie nie dłuższym niż 1 godz. od pobrania. Pozwala to na bezpośrednie wykonanie badania i/lub przechowywanie materiału do badań w stanie zamrożonym, o ile jest to konieczne.
Do badań biochemicznych stosowane są najczęściej surowica lub osocze, rzadziej pełna krew, do badań hematologicznych - pehia krew, do badań serologicznych - surowica i pełna krew, do badań koagulologicznych - osocze kiwi pobieranej do probówek zawierających roztwór cytrynianu (w stosunku 9 obj. kiwi + 1 obj. cytrynianu), do badań OB - krew pełna pobierana do probówek zawierających roztwór cytrynianu (w stosunku 4 obj. krwi + 1 obj. cytrynianu) lub EDTA-K,.
ECHNOLOGY
Szutowicz i Raszeja-Specht, Diagnostyka laboratoryjna, Tom I,