zewnętrznej (elewacyjnęj) warstwy materiałowej nie może być przyjęty jako większy niż 0.15 (m“ K t W U nrr\r»adku przegród budowlanych z dobrze wenty lowaną wurstwą powietrza, opór cieplny tej warstwy , tw zewnętrznych (pomiędzy szczeliną a środowiskiem zewnętrznym) pomija się. natomiast wartość zewnętrznego opom przejmowania ciepła na powierzchni przyjmuje się jako równą wartości oporu przejmowania ciepła na powierzchni wewnętrznej.
Ai = 0.82 W/(m K) A2 ' 0,75 W/(m K)
Aj-0,75 W/(mK) *t “
Wartości współczynnika przewodzenia ciepła materiałów zaczerpnięto z PN-EN ISO 6946:1999 Opór cieplny poszczególnych warstw obliczono zgodnie ze w-zorem (6.6).
= 0.0.8 m'K
0,18
W
A,-1.05 W/(mK) —
Mur z cegły klinkierowe), gr.12 cm
(rue więcej ni/ 0.15 )
W ’
■-[•0.18.0.09 2 W
Obliczenia oporu cieplnego niewentylowanych przestrzeni powietrznych o długości i szerokości większej niz ich 10-krotna grubość oraz małych lub podzielonych niewentylowanych pustek powietrznych należy przeprowadzić zgodnie z Załącznikiem B do normy PN-EN ISO 6946:2004.
Przykład 2.
Obliczyć opór całkowity ściany zewnętrznej składającej się z następujących warstw: tynk c-w gr 1 5 cm mur z cegły silikatowej drążonej, gr. 24 cm; wełna mineralna, gr.16 cm; pustka powietrzna’słabo’ wentylowana, gr. 4 cm; mur z cegły klinkierowej, gr. 12 cm.
Tynk c-w. gr 1.5 cm.
Mur z cegły silikatowej, gr. 24 cm
Wdna nunc^lm. g, 16 cm g, - 0.042 W/(m K) *, - ~ - 3.809 2*
8r4°mm' -* ■**”*< -"-i °Poni cieplnego
Całkowity opór c»cpłny komponentu ze słabo wentylowaną warstwą powietrza wynosi więc
*r - 0J3 ♦ 0.018* 0.32 ♦ 3.809 ♦0.09*0J14 *0.04-4321 —K
W
Uwaga W przypadku szczeliny dobrze wentylowanej, opór cieplny nmiii ; • u
• i . m u. l__n*u,fn,a*t opór przejmowania ciepła
8. 8. W takim prz%padku całk it> opór cieplny przegrody wyruAWtry zatem
*, -04 3 *0.01* *0J2 *3.809 *0.13-4.407 —