O ile nie może być mowy o ograniczaniu dostępu do edukacji przedsi wicielom jakiejkolwiek warstwy społecznej, to wyraźnie dostrzegalne w kursie polityki oświatowej założenia jeśli nic sensu stricte burżuazyjK.* konserwatywne: selekcja uczniów osiągana poprzez istnienie szkół tego samem szczebla, jednak istotnie różniących się prestiżem, a więc i poziomem mk» nia, powrót do autorytaryzmu w wychowaniu, stawianie wysokich wymaga merytorycznych i moralnych kandydatom na nauczycieli, jak również tendencje centralistyczne w kierowaniu szkołą na rzecz rezygnacji czy znacznego opa-niczenia autonomii dyrektora i władz lokalnych- Ponieważ niektóre z preferowanych rozwiązań wydają się przeczyć założeniom reformy z 1999 roku. su przykład poszerzaniu oferty edukacyjnej na wszystkich szczeblach szkolnie:**, wewnętrznej cwaluacji i autowcryfikacji stosowanych rozwiązań pedagoga* nych, wspieraniu innowacyjności i kreatywności nauczyciela i stworzeniu im stabilnych warunków do rozwoju zawodowego, czy też zwiększaniu nakładu* państwa na oświatę, sytuacja staje się skomplikowana. Od reformy odami nie ma, ponieważ wycofanie jej założeń, poza narażeniem budżetu państwa aa straty finansowe, postawiłoby nasz kraj na szarym końcu Europy pod względem potencjału rozwojowego i wykształcenia młodych ludzi. A to, jak wiemy, jest i pozostaje priorytetem, w związku z członkostwem Polski w UE, musimy kształcić młodych w taki sposób i na tyle uniwersalnie, by mogli studiować z* granicą i podejmować decyzje o dalszej drodze życia, nic czując się zdeterminowani przez niedostatki wykształcenia To z kolei pozostaje w konflikcie z prawicowym i konserwatywnym ctnoccntry/mcm. hasłami przywiązania do ojczyzny, rozumianymi opatrznie jako powrót do korzeni, ograniczanie wiedzy historycznej i społecznej młodzieży do dziejów i wydarzeń bieżących w Polsce. Można zatem podsumowując stwierdzić, te nasz system oświatowy w obecnym swym kształcie powstał jako efekt krzyżowania się i następowania po sobie w ostatnim 20-leciu różnych, często sprzecznych z sobą założeń ideologicznych głoszonych przez znajdujące się przy władzy ugrupowania polityczne Reforma
0 charakterze hctcronomicznym, mająca na celu dostosowanie polskiego systemu edukacji do standardów europejskich tylko częściowo została zrealizowana
1 spełniła pokładane w niej oczekiwania. Stąd trudno więc tak naprawdę oczekiwać, aby polski system oświatowy spełniał swoje zadania bez zarzutu, do tego bowiem potrzebna jest większa stabilizacja, otwartość i przejrzystość systemu kierowania i jego tworzenia w miejsce „odkiyć", lokalnie pr/cprowadzmytfc rewolucji, czy populistycznych decyzji podejmowanych z dnia na dzień Te bowiem szkodzą oświacie co najmniej w tym samym stopniu, co brak nauczycielskich kwalifikacji czy niedostatki w wyposażeniu szkól.
Odpowiedz) na poniższe pytania pomogą d w uporządkowani
wiedzy:
• Zdefiniuj pojęcia ideologii. Jaka jest różnica między ideologią a opinią?
• Czym się różni derm nacja od legalizacji ideologii? Wedy mamy do czynienia z Inkorporacją? Podał przykłady.
• Jakie znasz kryteria, według których wyodrębnić można pewna ideologio edukacyjne?
• W jakich ideologiach występuje powszechne dostępność wyksdal cenw wszystkich obywateli?
• Od czego zależą formy sprawowania kontroli przez nauczyciela w procesio wychowania?
• Jaka Jest zależność pomiędzy ideologiami edukacyjnymi a panującym ustrojem społecznym i typem społeczeństwa? Czy ma ona charakter deterministyczny?
Przedyskutujcie z kolegami, jak na przestrzeni ostatniego wieku
ewoluowały ideologie edukacyjne w Polsce?