Cele szczegółowe
Słuchacz potrafi:
-przygotować diagnozą dziecka uzdolnionego,
- scharakteryzować sylwetkę dziecka zdolnego
- rozpoznać dziecko zdolne w grupie,
- zastosować metody stymulujące twórczą aktywność dziecka,
- opanować zasady twórczego myślenia,
-posiada kompetencje w zakresie rozwiązywania zadań wymagających pomysłowości wyobraźni. .
Tematyka zajęć_
Treści programowe wykładów:
1. Pojęcie i definicja dziecka zdolnego w ujęciu społecznym, psychologicznym, pedagogicznym- przegląd stanowisk i poglądów
2. Cechy ucznia zdolnego, kryteria uzdolnień- modele: trójpierścieniowy model zdolności J.S. Renzulliego, wieloczynnikowy model zdolności F. Mónksa, model inteligencji wielorakiej Howarda Gardnera.
3. Mity i fakty dotyczące osób wybitnie zdolnych- metody rozpoznawania zdolnych uczniów wg. F.Painter.
4. Strategie rozwijania zdolności -aspekty psychologiczne, dydaktyczne oraz prawne pracy z uczniem zdolnym.
Treści programowe ćwiczeń:
1. Metody wykorzystywane w celu rozpoznawania zdolnych uczniów-
analiza przykładowych kwestionariuszy umiejętności uczniów, zawierające listę cech stwierdzonych u dzieci zdolnych.-2 godziny
2. Możliwości pracy dydaktyczno-wychowawczej z uczniem zdolnym- przykłady indywidualnych programów z uwzględnieniem diagnostyki zdolności-2 godziny
3. Problemy ucznia zdolnego a właściwa interpretacja przez nauczyciela cech nadwrażliwości ( emocjonalnej, intelektualnej, wyobrażeniowej, zmysłowo-sensorycznej, psychomotorycznejj-analiza studium indywidualnych przypadków.- 2 godziny
4. Innowacje pedagogiczne a rozwijanie zdolności ucznia w klasie szkolnej- analiza
przykładów-konstrukcja programów-2 godziny_
Sposoby oceny pracy studenta
Efekt kształcenia: słuchacz potrafi :-diagnozować dziecko zdolne
-stosuje metody rozwijające i wspomagające twórczy rozwój -stosuje metody wspierające aktywność edukacyjną dziecka -stwarza sytuacje wymagające myślenia twórczego
-projektuje, realizuje indywidualne programy i plany pracy z dzieckiem zdolnym-potrafi dokonać ich ewaluacji
Końcowy efekt sprawdzenia nabytych umiejętności i kompetencji studenta:
Wykład:- słuchacz zna podstawowe teorie, pojęcia i definicje związane z kwestią dziecka zdolnego. Orientuje się także w aspektach prawa oświatowego dotyczących kształcenia dzieci zdolnych. Potrafi określić teoretyczne modele dziecka zdolnego w ujęciu psychologicznym, pedagogicznym i społecznym.
Ćwiczenia: - słuchacz potrafi zdiagnozować zdolności danego dziecka z uwzględnieniem specyfiki jego rozwoju adekwatnej do wieku. Zna narządza i zasady diagnozowania dziecka zdolnego, orientuje się w zakresie specyfiki potrzeb oraz problemów tego dziecka w klasie szkolnej. Poznał także przykładowe programy dydaktyczne pracy z dzieckiem zdolnym oraz szeroką gamę innowacji pedagogicznych stymulujących zdolności. Potrafi konstruować indywidualne programy pracy z dzieckiem zdolnym oraz dokonać ich modyfikacji w zależności od potrzeb ucznia. Wykazuje twórcze podejście do nauczania dziecka zdolnego._
Literatura obowiązkowa_
-Goleman D. (1997) Inteligencja emocjonalna. Media Rodzina.
-Limont W. (1994), Synektyka a zdolności twórcze. Toruń, UMK.
-Painter F. (1993), Kim są wybitni? Warszawa WSiP.
-Partyka M. (1999), Zdolni, utalentowani, twórczy. Warszawa CMPP-P MEN -Partyka M.(1999),Wybrane aspekty pomocy dzieciom i młodzieży wybitnie zdolnym.