1. Standardy etyczne służby publicznej na świecie
Efektywnym sposobem kontroli funkcjonowania struktur administracyjnych i zatrudnionych w nich funkcjonariuszy może być uzupełnienie kontroli „zewnętrznej” (sprawowanej przez organy kontroli i ochrony prawa, parlament, media) o kontrolę sprawowaną poprzez wypracowanie w administracji norm etycznych, które zinternalizowane świadomie i dobrowolnie przez funkcjonariuszy w postaci ich etyki zawodowej, zapobiegać będą patologiom organizacyjnym.
Za B. Kudrycką można wymienić podstawowe funkcje, jakie pełni etyka w organizacji, jaką jest administracja publiczna, zabezpieczając interes publiczny:
1) jest podstawą dobrych rządów, gdyż etycznie umotywowani funkcjonariusze z reguły podejmują decyzje kierując się kryteriami merytorycznymi, dzięki temu działania administracji są bardziej efektywne,
2) legitymizuje działania administracji publicznej i tym samym warunkuje zaufanie do instytucji państwa,
3) zapobiega patologiom organizacyjnym, przede wszystkim korupcji,
4) kształtuje pozytywne wartości w życiu publicznym,
5) ułatwia podejmowanie przez urzędników decyzji trudnych, rozstrzygających różne sytuacje.1 A. Pojęcie etycznego zarządzania
W stworzeniu odpowiedniej postawy etycznej w służbie publicznej może pomóc wdrożenie koncepcji tzw. zarządzania etycznego. W koncepcji tej do procesów zarządzania publicznego wdraża się elementy zarządzania wartościowego. Możemy wyróżnić dwie uzupełniające się metody służące jej wdrożeniu:
1) adoptowanie standardów zawartych w kodeksach etycznych przez urzędników i na ich podstawie podnoszenie ich wrażliwości na problemy związane z ochroną interesu publicznego;
2) praktyczne wdrażanie uniwersalnych wartości prawidłowego administrowania (good
D. Długosz w: Administracja publiczna, red. J. Hausner, PWN Warszawa 2006, s. 252-253, (poglądy B. Kudryckiej 1995, s. 142-149).