2192972327

jak najbardziej profesjonalny (w Polsce takim stanowiskiem będzie np. dyrektor generalny urzędu). Najważniejszym zadaniem jednostek do spraw personalnych jest rozwijanie systemu edukacji etycznej, w drodze kursów i szkoleń, oraz promowanie sztuki profesjonalnego wykonywania zawodu. Zarządzanie sprawami personalnymi obejmuje również rekrutację na podstawie egzaminów i konkursów oraz przyjmowanie, awansowanie, przekwalifikowanie, przenoszenie, zmianę stanowisk itp., oparte na kryteriach merytorycznych.¹⁰

Ad. 3. Zdaniem Michała Kuleszy i Magdaleny Niziołek jawność i otwartość postępowania oraz drożny przepływ informacji między organami a ludźmi to kluczowe elementy wpływające na etyczne postępowanie funkcjonariuszy publicznych wszędzie na świecie.^{1 2} Do elementów jawności i przejrzystości działań publicznych, które wpływają na etyczne administrowanie sprawami publicznymi należą:

1) jawne reguły postępowania przy podejmowaniu zarówno rozstrzygnięć indywidualnych, jak i aktów normatywnych przygotowywanych przez organy administracji publicznej;

2)    jawne zasady funkcjonowania i finansowania partii politycznych i innych organizacji społecznych oraz jawność ich bilansów i rozliczeń;

3)    wyłączanie się ze sprawy, w której zaangażowane są osobiste interesy funkcjonariusza publicznego, czyli prawo konfliktu interesów;

4)    jawność rejestrów deklaracji majątkowych, z których wynika status majątkowy oraz zmiany w stanie majątkowym urzędników i polityków pełniących funkcje publiczne;

5)    jawność stosunków między parlamentarzystami a urzędnikami, ich zwierzchnikami i innymi uczestnikami procesu zarządzania;

6)    amerykańska instytucja tzw. „świszczących gwizdków” (whistleblowers), czyli publiczne ujawnianie informacji o działaniach nieetycznych.¹²

Ad. 4. Kama odpowiedzialność urzędników za nieetyczne zachowanie jest ograniczona, ponieważ nie każdy przejaw naruszenia etyki stanowi czyn karalny w kategoriach prawa karnego. Przykładem przestępstwa, za które urzędnik może ponosić odpowiedzialność kamą jest łapownictwo bierne, czyli sprzedajność. Jednak, jak powiedziano, odpowiedzialność kama nie jest wystarczająca dla napiętnowania zachowań nieetycznych. Dlatego urzędnicy publiczni ponoszą odpowiedzialność moralną, społeczną, a przede wszystkim administracyjną (służbową i dyscyplinarną) za przekroczenie obowiązków ustawowych.¹³

1

¹⁰    Zob. szerzej na ten temat M. Kulesza, M. Niziołek, Etyka..., s. 144-145.

2

   M. Kulesza, M. Niziołek, Etyka..., s. 145.

¹²    Szerzej B. Kudrycka, M. Dębicki, Etyczne..., s. 53-63, cyt. za: M. Kulesza, M. Niziołek, Etyka..., s. 145-149.

¹³    Zob. szerzej M. Kulesza, M. Niziołek, Etyka..., s. 156-159.