ad. 1)
Bierzanek - upatrywał genezę stosunków międzynarodowych od starożytności, bo to w starożytnej Grecji powstały tzw. państwa-miasta, organizmy stosunkowo trwałe (istniały kilkaset lat), istniała większa liczba tych państw, utrzymywały one ze sobą ożywione kontakty, tam powstały pierwsze instytucje, które przetrwały do dziś (np. dyplomacja), zawierano umowy, tam rozwinęła się zasada świętości umów (na posłów wybierano kapłanów, bo nikt nie mógł ich zabić - kara boska, nikt nie mógł ich oskarżyć o złą wolę), przysięgało się w umowach na bogów; tam powstał mechanizm stosunków międzynarodowych i pojęcia obowiązujące do dziś jak np. demokracja; przeciw teorii Bierzanka - bo były to stosunki wewnętrzne greckie, pomiędzy Grekami (ten sam język, wyznania), te stosunki nie wychodziły poza obszar Grecji południowej, nie zawiązano stosunków pozagreckich, więc nie mogły to być stosunki międzynarodowe; ad. 2)
model hegemoniczny stosunków międzynarodowych, Rzym miał interesy bardzo szerokie, międzykontynentalne (Europa, płn. Afryka, Azja), Rzym - imperium, miał kontakty z państwem Partów (dzisiejszy Iran), utrzymywano mechanizm równowagi, Armenia -królestwo przetargowe między Rzymem a Partą (raz ci raz ci), instytucja poselstw, bogaty ceremoniał przyjęcia, całkowicie wykształcona zasada świętości umów, wzbogacono umowy; przeciw - że to były stosunki z plemionami, a nie z jednostkami terytorialnymi centralnie zarządzanymi; ad. 3)
niektórzy twierdzą, że stosunki międzynarodowe powstały w średniowieczu (rozwinęły się w późnym średniowieczu), powstały państwa na trwałych, twardych fundamentach, państwa narodowe; utrzymują ze sobą stałe polityczne, kulturalne i gospodarcze stosunki; powstaje wspólnota myśli, chrześcijaństwo - spoiwo dla różnych narodów; zachodnie chrześcijaństwo - bardzo silne; powstaje uporządkowany mechanizm stosunków międzynarodowych, nie ma państw suwerennych (podległość cesarzowi), ale powstaje rodzina państw chrześcijańskich -porządkują ją cesarstwo i papiestwo, jest to wspólnota państw (narodów) oparta na wspólnych wartościach; papież porządkował kwestie religijne, walka między papiestwem a cesarstwem, reguły dotyczyły tylko państw chrześcijańskich, nie barbarzyńców, przynależność do tej rodziny chroniła państwo, już państw nie niszczono, zawierano umowy międzynarodowe, kontakty na wszystkich płaszczyznach, objęło to znaczną część Europy i trwało do wojny 30-letniej, do pokoju westfalskiego potem
3