2277150573

Miara ta określa przeciętne odchylenie badanej wielkości od średniej. Zmienność jest tym większa im wyższe jest odchylenie standardowe²¹. W celu porównania różnych wielkości wskaźnika dla różnych kursów należy obliczyć jaki procent średniej stanowi odchylenie standardowe. Dla przykładu w roku 2002 odchylenie standardowe kursu złotego do euro wyniosło 0,20 groszy, czyli 5,4% średniej, podczas gdy miara ta dla dolara wyniosła 0,09 groszy, czyli 2,24% średniego kursu. Można zatem wyciągnąć wniosek, że poniesiemy mniejsze ryzyko fakturując w dolarze niż w euro. Obydwie te waluty mają natomiast niższe odchylenie standardowe niż na przykład kurs korony czeskiej, której odchylenie wyniosło 6,82% średniej.

Semiodchylenie standardowe gdzie:

dj - odchylenia dodatnie albo ujemne, k - liczba obserwacji poniżej/powyżej średniej, n - liczba obserwacji ogółem.

W przeciwieństwie do zwykłego odchylenia standardowego, semiodchylenie bierze pod uwagę jedynie różnice dodatnie albo ujemne od średniej. Wybór kierunku zmian zależy od badanego ryzyka: gdy planujemy nabyć jakiś towar w przyszłości, interesuje nas jedynie ryzyko wzrostu jego ceny, a nie spadku. Gdy natomiast importujemy towar zza granicy, interesuje nas tylko ryzyko spadku kursu złotego do waluty kontraktu.²² W roku 2002 semiodchylenie ujemne (czyli dla wartości poniżej średniej) kursu euro wyniosło 15 groszy (3,87% średniej), natomiast dla dolara 7 groszy (1,73% średniej). Można stąd wyciągnąć wniosek, że ryzyko spadku kursu euro jest większe niż w przypadku dolara. Wniosek taki będzie jednak błędny, gdyż w drugiej połowie

²¹ Tarczyński W., op. cit., s. 65.

15