276061968

DLACZEGO TAKI TEMAT ?

Ma on związek z moją fascynacją... Kimś.

Mamy wśród swoich bardzo skutecznych dystrybutorów osobę o niezwykle rozległej wiedzy. Jest biochemikiem (a dokładniej rzecz ujmując - chemikiem, z drugim stopniem specjalizacji w dziedzinie biochemii). Przez wiele lat pracowała /bo to Ona ©/ m.in. jako diagnosta laboratoryjny.

Z racji biegłości w swoim fachu, otrzymywała propozycje zatrudnienia w tak wielu miejscach, że trudno byłoby je tu wszystkie wymienić. Bardzo ciekawe doświadczenia wyniosła m.in. z Instytutu Hematologii, Szpitala Chorób Zakaźnych, Pomorskiej Akademii Medycznej. Jako uznany wykładowca w szkołach medycznych, pełniła funkcję krajowego metodyka analityki laboratoryjnej.

Mimo, że od kilku lat na emeryturze, w dalszym ciągu jest czynnym członkiem Polskiego Towarzystwa Diagnostycznego. No i przede wszystkim nadal uczy, uczy, uczy.

W wyniku głębokich przemyśleń nad różnorodnością i zmiennością swoich życiowych doświadczeń, podjęła osobistą misję, którą wypełnia dzień po dniu.

Zdradzę Ci, że po ostatnim spotkaniu, w czasie którego znów udało mi się wysłuchać „kawałka" jej losów, zapragnęłam, żeby jej niezwykłą biografię „ocalić od zapomnienia”. No cóż, wygląda na to, że przede mną kolejne wyzwanie. ©

Wracając do pytania ...

Tak się składa, że Ona właśnie, po upływie 13 lat (dokładnie tyle minie już 2 kwietnia) nie jest w stanie pogodzić się z odejściem swojego ukochanego Męża.

Ponieważ niespodziewana śmierć, nie była dla niej oczywistym następstwem jego choroby, zaczęła szukać, analizować, pytać. Dociekania były na tyle intensywne, iż wielu znajomych, zwłaszcza tych ze świata medycznego (ze względu na pasje i liczne talenty Męża zawsze prowadzili dom bardzo szeroko otwarty) myślało, że z rozpaczy oszalała.

Jak wiadomo, jeśli ktoś szuka, to i w końcu znajduje. W jej ręce zaczęły wpadać artykuły, opracowania poświęcone interesującemu ją zagadnieniu. Zaczęła łączyć pewne fakty.

Po tych trzynastu latach, nie ma już najmniejszych wątpliwości dlaczego ten wspaniały człowiek, za którym przepadały setki ludzi, znawca historii, poeta, członek słynnego na całym świecie chóru, jej ukochany Mąż, opuścił ją niespodziewanie, pozostawiając już na zawsze w bezgranicznym bólu, który mimo upływu lat, nie chce zelżeć.

Tak się składa, że teraz, trafiają do niej osoby z problemami bardzo podobnymi do tego, który dotyczył jej drugiej połówki.

Ponieważ otrzymałam zgodę na opisanie kilku przypadków z jej praktyki, już za chwilę poświęcę im nieco miejsca.

> 2010, Dorota Augustyniak - Madejska    str. 4