276062280

•    koloidy fazowe (liofobowe)

•    koloidy cząsteczkowe (liofilowe)

•    koloidy asocjacyjne (micelarne)² (Dutkiewicz rozdział 8)

Micele, solubilizacja

Koloidy asocjacyjne powstają w wyniku rozpuszczenia w ciekłym układzie cząsteczek lub jonów o stosunkowo małych wymiarach, które ulegają samoasocjacji w większe skupiska -micele. Proces ten dotyczy cząsteczek lub jonów o właściwościach amfifilowych czyli związków powierzchniowo czynnych. Wodne roztwory związków powierzchniowo czynnych mają zdolność całkowitego rozpuszczenia substancji trudno rozpuszczalnych w wodzie. Zjawisko to nazywamy solubilizacją. Solubilazacja nie zachodzi przy stężeniu związku powierzchniowo czynnego mniejszym niż jego cmc(krytyczne stężenie micelizacji). Rozpuszczenie nierozpuszczalnego w czystej wodzie hydrofobowego związku organicznego następuje poprzez włączenie jego cząsteczek do wnętrza miceli.

Reologia opisuje odkształcenia ciał pod wpływem naprężenia. Odkształceniom mogą ulegać ciała stałe, ciecze i gazy. Najprostszymi pojęciami Teologicznymi są lepkość i sprężystość. Idealne ciała stałe odkształcają się w sposób sprężysty i powracają do stanu wyjściowego po usunięciu naprężenia. Idealne ośrodki płynne: ciecze i gazy odkształcają się w sposób nieodwracalny - płyną. Wśród cieczy rzeczywistych tylko nieliczne zachowują się w sposób zbliżony do cieczy idealnych. Ze względu na właściwości reologiczne większość cieczy rzeczywistych należałoby zaklasyfikować pośrodku pomiędzy cieczami a ciałami stałymi; są one w różnym stopniu lepkie, ale i sprężyste. Można je nazwać cieczami lepkosprężystymi. Ośrodki płynne mogą być poddawane jedynie naprężeniom ścinającym.

Definicje podstawowych wielkości występujących w reologii

Pomiar lepkości cieczy wymaga zdefiniowania wszystkich parametrów opisujących przepływ. Prawo lepkości Newtona opisuje zachowanie się cieczy idealnej

^{T = |}i y

naprężenie ścinające = lepkość ' szybkość ścinania

Przepływ między dwiema równoległymi płytami: 1 - ścinana ciecz, 2 - ruchoma płyta z powierzchnią ścinania A, stykająca się z cieczą znajdującą się poniżej, 3 - płyta nieruchoma

Naprężenie ścinające

Siła F przyłożona do powierzchni A(powierzchnia styku między górną płytą i cieczą) wywołuje przepływ w warstwie cieczy. Prędkość przepływu zależy od wewnętrznego oporu cieczy tzn. od jej lepkości