2908951953

z przyczyn psucia się władzy jest zjawisko jej autonomizacji. Autonomizację władzy, głównie centralnej i naczelnej, ułatwiają pewne szczególne przywileje takie jak możliwość korzystania z specjalnych środków komunikacji, kontakt ze światem sław, zaszczyty i aplauz tłumów. Widoczna jest prawidłowość, iż im wyższe stanowisko w hierarchii, tym większe prawdopodobieństwo autonomizacji władzy. Źródłem przyjemności dla osoby pełniącej najważniejszą funkcję w danej społeczności, stają się nie tyle efekty gospodarcze i społeczne, ile czynności takie jak wydawanie decyzji, celebrowanie urzędu. Władza taka przestaje być siłą organizacyjną i kierowniczą, staje się bezużyteczna, staje się władzą dla władzy Drugi czynnik osobowy wiąże się z charakterystyką motywacji kratycznej, zwanej również potrzebą władzy. Polega ona na silnym wywieraniu wpływu na jednostki i grupy społeczne. Jest to potrzeba, która w odróżnieniu od innych potrzeb człowieka rzadko daje się zaspokoić a tym bardziej w pełni. Może to powodować potęgowanie aspiracji kratycznych (głód rośnie w miarę jedzenia). Działa ona na zasadzie kuli śnieżnej: im większa jest kula, tym szybciej rośnie. Ciągłe dążenia do sprawowania pełnej kontroli nad innymi ludźmi czy instytucjami sprawia, że ludzie sprawujący władzę czy kierownictwo nie skupiają się na realizacji celów społecznych czy politycznych, ale na dążeniu do uzyskania jak najwyższego szczebla władzy, zdobycia dużych wpływów w jej obrębie. Doprowadzić to może do zaistnienia jednego ze złych rodzajów rządów, które określane jest jako szaleństwo bądź rozmyślna przekora.

Jeżeli rządzący zaczyna prowadzić politykę sprzeczną z interesem społeczeństwa, kierując się jedynie własnymi korzyściami to można taki rodzaj polityki nazwać szaleństwem. Aby politykę zakwalifikować do tej kategorii niezbędne jest spełnienie trzech warunków: uświadomienie sobie, że działa na niekorzyść, i musi to nastąpić współcześnie. Musi także istnieć możliwy do zastosowania alternatywny sposób działania. Trzecim warunkiem jest to, że dana polityka jest wytworem grupy, a nie jednego władcy, oraz fakt, że powinna trwać dłużej niż jakikolwiek żywot polityczny . Wystąpienie szaleństwa nie musi być zależne od przestrzeni kratycznej. Nie jest ono zależne od miejsca, czasu, epoki czy okresu historycznego. Nie jest także to związane z rodzajem reżimu. Jest to zjawisko ponadczasowe i uniwersalne. Jako przykłady można podać:    wielki skok

naprzód Mao Zedunga, lub rządy Napoleona Bonapartego (w późniejszym okresie). Zbyt silna motywacja władcza dezorganizuje urzędy i instytucje. Władza, która produkuje tylko władzę, nie produkuje niczego godnego uwagi .Wzrastające dążenie do pomnażania kontroli nad innymi i nad instytucjami powoduje, że kierownicy i grupy elitarne nie koncentrują swojej uwagi na celach społecznych, tylko na możliwości osiągania większych szczebli władzy. struktury poznawcze:Zmienne poznawcze to cały zespół cech i układów, czyli zdolności twórcze i kratyczne, wiedza