2967511405

Strategiczny projekt badawczy „Poprawa bezpieczeństwa pracy w kopalniach”

_Zadanie nr 3. Zadanie szczegółowe nr l.Etan 1_

również w wyniku innych procesów — pogląd ten jest uwzględniony w polskich przepisach górniczych (§ 370. 3),

-    stężenie wodoru i wskaźniki na nim oparte uważane są za zawodne ze względu na znaczną zmienność przebiegu stężeń tego gazu, a często brak korelacji z rzeczywistym zagrożeniem pożarowym,

-    zmiany stężenie etanu nie są stosowane jako wskaźnik zagrożenia ponieważ, jako gaz złożowy często towarzyszy on metanowi w proporcji od 1/100 do 1/1000.

-    co do obecności etylenu w próbkach gazowych — przyjmuje się, że w wysokich temperaturach (> 200°C) węgiel zaczyna ulegać pirolizie i wydzielają się z niego lekkie węglowodory, w tym etylen, przy czym obecność znaczących stężeń etylenu (> 10 ppm) jest wiarygodnym wskaźnikiem intensywnego samozagrzewania węgla. Doświadczenia z przypadków zagrożenia pożarowego w kopalniach wykazują jednak, że zazwyczaj do tego czasu stężenia CO i H₂ są o rzędy wielkości wyższe niż etylenu,

-    w odniesieniu do wskaźnika ilości (emisji) CO, uważa się, że ten wskaźnik może nieć wartościową informację tylko gdy jego zmiana odniesiona jest do intensywności wentylacji, nasilenia działalności górniczej, rozmiaru zrobów i szybkości postępu. Pomiary wydatku powietrza są łatwo dostępne i pozwalają za śledzenie tego wskaźnika w czasie rzeczywistym,

-    w odniesieniu do wskaźnika Grahama - ten wskaźnik uważa się za bardzo użyteczny, jednak przy intensywnej wentylacji jego wielkość może zaniżać rzeczywistą intensywność procesu samozagrzewania. [8] Poza tym, przy wielkości ubytku tlenu (mianownik wskaźnika) poniżej 0,3 wielkość tego wskaźnika jest trudna do interpretacji i może być myląca, powodując fałszywe alarmy. Przyjmuje się, że inżynier wentylacji powinien odnosić się raczej do wartości progowych tego wskaźnika właściwych danemu rejonowi niż do wartości podręcznikowych.

-    stosunek CO/C0₂. Z tym wskaźnikiem związane są te same problemy co ze wskaźnikiem Grahama, problemem są także trudności techniczne z dokładnym oznaczeniem C0₂,

-    według autorów australijskich pozostałe liczne wskaźniki, które zostały zaproponowane przez różnych autorów, nie oferują inżynierowi wentylacji niczego znaczącego, a ich nadmiar może tylko utrudnić właściwą diagnozę sytuacji pożarowej. Niektóre wskaźniki, takie jak stosunek CH₄ do CO, mogą być

Strona 14