3093343557

Tak grube pakiety masywnych pelitow, pospolicie zawierających siady roślinności często w pozycji in silu tworzyły się w warunkach wody stojącej - depozycja z zawiesiny (suspensja) i świadczą o istnieniu stosunkowo głębokich oraz długotrwałych zbiorników jeziornych egzystujących w obszarach równi zalewowej doliny rzeki. W sprzyjających warunkach przy znaczącym ograniczeniu dostawy materiału klastycznego z koryta zbiornik taki porastała szata roślinna.

Osady równi zalewowej (kompleks 3) zamykały sukcesję aluwialną w stanowisku badawczym. Miały one zmienną miąższość od ok. 0,6 m do ponad 1 metra. Obserwowało się tu generalną zmianę wielkości ziarna w stosunku do klastyków budujących środowisko aktywnego koryta. Dominowały tu drobnoziarniste i bardzo drobnoziarniste osady mineralne z licznymi interkalacjami organicznymi (Fr) oraz miąższe horyzonty osadów organicznych (horyzonty glebowe), (P).

Drobnoziarniste osady, rozwinięte głównie jako muły piaszczyste, muły i iły laminowane przekątnie, soczewkowo, smużyście i faliście (SF1—>Fsc—►Fm), były efektem depozycji z niskoenergetycznych prądów dennych połączonych z intensywną sedymentacją z zawiesiny (suspensja). Tworzyły się one podczas okresów wezbrań, gdy wody rzeki występowały z brzegów i przelewały się przez system wałów brzegowych. Obecność w nich stosunkowo licznych wkładek osadów organicznych sugeruje, że systematycznie seria ta znajdowała się w warunkach subaeralnych a teren porastała roślinność (brak dużych szczątków roślinnych wskazuje, iż występowała tu głównie roślinność trawiasta).

Seria ta przeławicana była małej miąższości warstwami osadów grubo-piaszczystych wzbogaconych w pojedyncze klasty frakcji żwirowej (toczeńce ilaste, ilaste płaty deformacyjne). Spągi tych warstw były erozyjne, czasem zdeformowane strukturami płomieniowymi czy pogrązami. Pakiety piasków, zwykle miąższości decymetrów, tworzyły warstwy laminowane przekątnie planarnie tabularni i riplemarkowo (Sp—>Sr—>SFr). Warstwy te miały znaczne rozprzestrzenienie sięgające kilku metrów. Zwykle jednak były to nieregularne soczewy lub kliny o erozyjnych, łukowato wygiętych spągach podkreślonych obecnością materiału frakcji żwirowej (Ss, Se). Seria ta była miejscami silnie zbioturbowana, częste były tu geopetalne struktury ucieczkowe (kanały i struktury mi sęczkowe) jak również dajki i sille klastyczne. Zespół cech strukturalnych i teksturalnych oraz geometria form świadczą, że były to osady glifów krewasowych a wiec utwory subśrodowiska proksymalnej części równi zalewowej.

Udział tych ostatnich, w budowie kompleksu K3, malał ku stropowi wydzielenia. Widoczna wyraźna cykliczność występowania osadów glifów i osadów organicznych (miejscami 5 cykli: glif - osad organiczny) dowodziła, że wał brzegowy rzeki na tym odcinku