3262346752

296 Katarzyna Koziol-Nadolna

4.    Zdobycie nowego źródła surowców lub półfabrykatów i to niezależnie od tego, czy źródło to już istniało, czy też musiało być dopiero stworzone.

5.    Przeprowadzenie nowej organizacji jakiegoś przemysłu, np.: stworzenie monopolu bądź złamanie.

Innowacja oznacza dla J. Schumpetera wprowadzenie do praktyki nowego rozwiązania. Przedmiotem jego rozważań są przede wszystkim innowacje techniczne i ich oddziaływanie na gospodarkę. Wszelkie upowszechnianie innowacji stanowi odrębny rodzaj zmian, określany mianem imitacji.

J. Schumpeter jest autorem koncepcji tzw. twórczej destrukcji, która polega na ciągłym niszczeniu starych struktur i nieustannym tw orzeniu nowych, coraz bardziej efektywnych. Działalność innowacyjna zapewnia właśnie powstawanie coraz bardziej efektywnych struktur gospodarczych. Twórcze niszczenie idzie w parze z ciągłymi innowacjami i udoskonaleniami. Konkurencja wywoływana przez ten proces wpływa pozytywnie na dynamikę i zdrowie gospodaiki. W dzisiejszych czasach większość ekonomistów zgadza się ze stwierdzeniem, że zdecydowane reformy gospodarcze powinny być dla Europy priorytetem. Jak twierdził J. Schumpeter, takie podejście sprawiłoby, że nasze gospodarki stałyby się bardziej dynamiczne, innowacyjne i zdrowsze. Jego teoria miała więc wpływ na kształt strategii lizbońskiej [Christl 2005].

J. Schumpeter stal na straży' podejścia, że kreowanie wiedzy, czyli wynalazek, to zupełnie odmienna rzecz niż innowacja - czyli wprowadzanie wiedzy do produkcji. Część wynalazków nie osiąga nigdy zastosowania, może minąć też długi czas od momentu powstania wynalazku do jego zastosowania w praktyce. Wiele wynalazków nie prowadzi nigdy do innowacji, a wiele innowacji nie wymaga wynalazku. Schumpeter twierdził, że nie sama obecność jakiegoś wynalazku, ale gotowość realizacji zmiany w produkcji decyduje o tym, czy innowacje będą podjęte, czy też nie.

Schumpeter był twórcą podejścia, że tylko pierwsze zastosowanie wynalazku zawiera w sobie pierwiastek oryginalności, wymaga zaangażowania sil szczególnie utalentowanych jednostek i poniesienia wysokiego ryzydca. Imitacje są zaś zwykłym kopiowaniem.

W przedsiębiorstwie J. Schumpeter wyróżnił dwie ważne postaci: wynalazcę oraz przywódcę, który wprowadza do praktyki wynalazki i odkrycia. Przywódców określił jako przedsiębiorców-pionierów. Posiadają oni określone cechy:

•    waleczność,

•    pasję i radość tworzenia,

•    chęć (instynkt) zwyciężania i zdobywania.

Wprowadzanie innowacji daje specyficzne dochody, który ch nie można przypisać do robotników łub właścicieli zasobów naturalnych, lecz do