Każdy rysunek techniczny powinien być zrozumiały i czytelny nie tylko dla swego twórcy, ale i dla innych osób. Właśnie dlatego przedmioty rzutowane należy ustawiać w taki sposób, aby miały jak najwięcej krawędzi równoległych lub prostopadłych do rzutni (np. tak jak na rys. 5.5). Stosując rzutowanie prostokątne, można łatwiej przedstawić jednoznacznie kształt i wielkość rysowanych obiektów. Na rysunku 5.5 odcinek AB jest prostopadły do rzutni ji1 i równoległy do rzutni n2 oraz dzięki czemu jego rzut A 'B' jest punktem, a rzuty A"B” i A"'B"' mają taką samą długość jak odcinek AB. Właściwości tej nie mają rmty A"B" iA"'B"' na rysunku 5.6.
Narysuj układ osi (płaski) do rzutowania prostokątnego. Przerysuj z rysunku 5.7 rzuty odcinka na dwie płaszczyzny. Narysuj trzeci rzut, przenosząc końce odcinka w taki sposób jak na rysunku 5.4. Najlepiej najpierw przenieś punkt A, a potem punkt B i połącz je.
Rzutowanie prostokątne figur geometrycznych jest nieco trudniejsze niż rzutowanie odcinka. Nie jest to jednak zadanie aż tak trudne, jak może się wydawać na początku. Obwód wielu figur geometrycznych (z wyjątkiem m.in. okręgu, elipsy, owalu) składa się przecież z odcinków! Wystarczy rzutować końce wszystkich takich odcinków, by po ich połączeniu otrzymać rzuty figury. Figury geometryczne mogą być dowolnie usytuowane w przestrzeni, jednak zwykle ustawia się je względem układu rzutni w taki sposób, aby miały choć jeden bok równoległy lub prostopadły do co najmniej jednej rzutni.
Najprostszą figurą geometryczną jest trójkąt. Jeżeli dowolny trójkąt będzie ustawiony równolegle do jednej z trzech rzutni, to jego rzuty będą miały charakterystyczne kształty (rys. 5.8). Rzut trójkąta na płaszczyznę Jt2, do której jest równoległy, będzie dokładnie taki sam jak trójkąt. Dwa pozostałe rzuty nie będą trójkątami, ale odcinkami.
Trójkąt może być też prostopadły do jednej rzutni, nie będąc równoległy do pozostałych. Wtedy dwa jego rzuty są trójkątami, a tylko trzeci jest odcinkiem.
78